Świerk / Ryan C Kunkle
Pętla odwrotna, czasami nazywana torem balonowym ze względu na swój kształt, pozwala pociągowi zmienić kierunek bez jazdy wstecz. W prototypie tory te zajmują dużo miejsca, ponieważ pociągi nie radzą sobie z ostrymi zakrętami. Są używane w kopalniach węgla, elewatorach zbożowych, elektrowniach i podobnych dużych gałęziach przemysłu, które mogą załadować/rozładować cały pociąg. Kosztują tyle samo miejsca, co oszczędzają czas i wydajność. Lokomotywy nie muszą być odłączane, obracane i biegnące wokół pociągu. Trolejbusy często używają pętli odwrotnych na końcach przejazdów, wykorzystując ich mniejszy promień skrętu.
W modelu kolei, podobnie jak w prototypie, pętle odwrotne zajmują dużo miejsca, ale są najszybszym sposobem na obrócenie całego pociągu. Jednym z najczęstszych zastosowań pętli odwrotnych w nowoczesnym projektowaniu układów jest część placu postojowego . Dzięki włączeniu pętli odwrotnej przybywające pociągi można szybko obrócić i przygotować do następnego przejazdu.
Spis treści
Jaki jest problem?
Większość modeli kolei wykorzystuje tory do przesyłania energii do pociągów. Większość dwutorowych systemów torów wykorzystuje napięcie dodatnie (+) na jednej szynie i ujemne (-) na drugiej. W układzie pętli odwróconej lewa szyna ostatecznie dotknie prawej szyny i spowoduje zwarcie.
Te same zasady obowiązują w przypadku innych odcinków torów odwracających, w tym trójkątów i obrotnic. Inne typowe układy torów, takie jak „ósemka”, wyglądają jak pętle odwracające, ale nimi nie są. Jeśli znalazłeś zwarcie, które można naprawić, usuwając odcinek toru, istnieje duże prawdopodobieństwo, że masz pętlę odwracającą.
Systemy torów trójtorowych , najczęściej kojarzone z pociągami O Gauge, rozwiązują ten problem, podając wspólne napięcie na obie zewnętrzne szyny, używając szyny środkowej do przeciwnego. W ten sposób szyny dodatnie i ujemne nigdy się nie spotykają.
Na szczęście istnieją proste rozwiązania tych problemów elektrycznych, które nie wymagają dodawania trzeciej szyny.
Podłączanie pętli odwrotnej do zasilania prądem stałym
Jeśli Twój model kolei korzysta z konwencjonalnego zasilania DC (prądu stałego), dodanie pętli odwrotnej jest tylko kwestią przełącznika kołyskowego. Ta metoda będzie działać z systemami sterowania oferowanymi w większości zestawów pociągów dwutorowych dostępnych obecnie na rynku. Tę samą metodę można zastosować w przypadku Digital Command Control (DCC), chociaż istnieją również inne opcje dla tych systemów.
Te same kroki należy wykonać w przypadku pętli i wszystkich innych odcinków torów z odwrotnym torem, łącznie z trójkątami i obrotnicami.
Izolowanie sekcji cofania
Zanim będzie można podłączyć pętlę odwrotną, musi ona zostać odizolowana elektrycznie od reszty kolei. Można to zrobić, wkładając izolowane łączniki szynowe na każdą szynę na każdym końcu sekcji odwrotnej. W przypadku obrotnic przerwy między mostem a ziemią robią to automatycznie. W przypadku pętli odwrotnych lub rozgałęzień szczeliny są najczęściej umieszczane na końcach rozjazdu, który tworzy tor pętli/ogonka.
Zamontuj łączniki izolowane tworzywem sztucznym lub wytnij szczeliny w obu szynach.
Wybór przełącznika kołyskowego
Przełącznik dwupozycyjny dwupozycyjny (DPDT) jest potrzebny do odwrócenia prądu elektrycznego w sekcji odwracającej. Można je znaleźć w większości sklepów z narzędziami i elektroniką. Większość dostępnych przełączników poradzi sobie z wymaganiami dotyczącymi napięcia i natężenia prądu w modelach pociągów. Poszukaj czegoś o wartości znamionowej co najmniej 14 woltów i 5 amperów.
Niektóre przełączniki mają również pozycję „Center Off”. Jest to dobra opcja, jeśli chcesz całkowicie wyłączyć zasilanie sekcji cofania. Poszukaj przełącznika oznaczonego „DPDT Center Off”.
Z tyłu znajdziesz przełączniki z zaciskami lutowniczymi lub śrubowymi. Oba będą działać, jeśli nie jesteś pewien swoich umiejętności lutowania .
Podłączanie przełącznika kołyskowego
- Przełącznik kołyskowy będzie miał sześć zacisków z tyłu. Aby przygotować przełącznik do sekcji cofania, użyj dwóch przewodów, aby utworzyć „X” między górną i dolną parą zacisków.
- Podłącz zasilanie wychodzące do dwóch środkowych zacisków. Te przewody połączą się z torem w sekcji odwrotnej. W dużych pętlach odwrotnych można używać wielu zasilaczy.
- Podłącz zasilanie przychodzące do jednej z pozostałych par. Może to być połączenie bezpośrednio z zasilacza lub z magistrali zasilającej, która zasila resztę układu.
Obsługa pętli odwrotnej z okablowaniem prądu stałego
Zanim pociąg będzie mógł wjechać do pętli, przełącznik kołyskowy musi być odpowiednio ustawiony, tak aby biegunowość sekcji odwrotnej odpowiadała biegunowości reszty torów w punkcie wejścia. Pomocne jest odpowiednie zorientowanie i oznaczenie przełącznika. „IN/OUT”, „A/B”, „EAST/WEST” lub inne oznaczenia powinny pomóc operatorom zaplanować ruch i uniknąć zwarć. Pętla może być używana w jednym lub obu kierunkach. Jeśli pętla ma być używana tylko w jednym kierunku, rozważ dodanie przełącznika sprężynowego do wejścia, aby uprościć obsługę.
W przypadku obrotnic, określenie in/out może nie być właściwe. Niektóre zwrotnice mają kabinę operatora na jednym końcu. Możesz również pomalować poręcze lub podkład na jednym końcu mostu, aby zidentyfikować koniec A lub B. Odpowiednio oznacz przełącznik kołyskowy. Podłącz wszystkie tory łączące obrotnicę równolegle do reszty kolei. Tylko sama obrotnica musi odwrócić biegunowość, wybierając A lub B jako koniec mostu, przez który przejedzie Twoja lokomotywa.
Przełącznik kołyskowy odwróci biegunowość szyn w sekcji cofania, gdy pociąg znajdzie się w pętli. Gdy to nastąpi, pociąg również zmieni kierunek. Aby pociąg jechał do przodu, musisz również zmienić kierunek przepustnicy. Jeśli przełączysz oba przełączniki jednocześnie, możesz to zrobić, gdy pociąg jest w ruchu. Oczywiście możesz również zatrzymać pociąg przed przełączeniem przełączników.
Zawsze dobrym pomysłem jest pozostawienie zwrotnicy toru i przełącznika biegunowości zorientowanych w tym samym kierunku. Jeśli używasz sekcji odwrotnej tylko w jednym kierunku, zaplanuj z wyprzedzeniem i zresetuj oba przełączniki, gdy pociąg zakończy przejazd przez tor.
Podłączanie pętli odwrotnej dla DCC
Podobnie jak konwencjonalne okablowanie DC, pętla zwrotna lub sekcja toru muszą być elektrycznie odizolowane od reszty kolei, nawet przy Digital Command Control (DCC). Można to zrobić za pomocą plastikowych łączników szynowych lub po prostu przez wycięcie szczelin w obu szynach na każdym końcu toru zwrotnego.
Odwrotne sekcje nadal mogą mieć ręcznie odwróconą biegunowość za pomocą przełącznika kołyskowego z DCC. Jedyną różnicą jest to, że nie trzeba zmieniać przełącznika kierunku w kabinie, ponieważ biegunowość w szynach nie określa już kierunku jazdy.
Drugą opcją jest zainstalowanie automatycznej jednostki cofania . Te płytki obwodów wykrywają zwarcie, gdy pociąg wjeżdża lub wyjeżdża z sekcji cofania ustawionej naprzeciwko niej. Gdy tylko zwarcie zostanie wykryte, płytka zmienia biegunowość w sekcji cofania. Pociąg powinien kontynuować jazdę bez wahania. Dodatkową zaletą tych płytek jest to, że wiele z nich działa również jako wyłącznik obwodu i może zapobiec uszkodzeniu dekodera lub innych drogich komponentów.
Podłączenie automatycznego cofania
Chociaż dostępnych jest kilka wersji, większość automatycznych płyt cofania jest prosta w instalacji. Większość wymaga jedynie podłączenia dwóch przewodów wejściowych z magistrali nieodwracającej i dwóch przewodów wyjściowych do sekcji cofania. Niektóre zapewniają opcje dodawania rezystorów w celu zwiększenia czułości lub dodawania kontrolek LED do paneli sterowania.