Kiedy kolej musi obrócić pociąg lub lokomotywę, ma trzy opcje: obrotnicę, pętlę odwrotną (czasami nazywaną torem balonowym) i trójnik. Pierwsze dwa są dobrze znane i często używane przez modelarzy. Trójnik jest być może mniej znany, ale ma duży potencjał dla modeli kolei .
Podobnie jak inne tory zwrotne, rozjazdy zawdzięczają swoją nazwę swojemu kształtowi — trzy połączone ze sobą litery „Y”. Często rozjazdy używane na co najmniej jednej z gałęzi rozjazdu mają również kształt litery „Y”. Nie jest to jednak wymóg dla prototypów ani modeli kolei.
Rozgałęzienia są powszechnie spotykane wokół terminali, a także na końcach linii bocznych. Są również powszechnie używane na skrzyżowaniach, aby umożliwić pociągom przemierzanie alternatywnych tras. Rozgałęzienie jest znacznie tańsze w budowie i utrzymaniu niż obrotnica, ale wymaga mniej miejsca niż pętla odwrotna. W zależności od rozmiaru i lokalizacji rozgałęzienia, może być używane do obracania całego pociągu lub tylko jednej lokomotywy.
Jeśli tory są wystarczająco długie, rozjazd może również służyć jako tor do jazdy naokoło. Zauważając pociąg na jednym odcinku rozjazdu między zwrotnicami, gdy lokomotywa pokonuje dwa pozostałe odcinki, znajdzie się on na drugim końcu pociągu, znów zwrócony do przodu. Ta mała sztuczka może być świetnym ruchem na końcu linii.
Spis treści
Planowanie i budowa Wye
Rozgałęzienie może przybierać różne formy. Wszystkie trzy „nogi” (odcinki torów między zwrotnicami) mogą być zakrzywione, a może tylko dwa będą zagięte. „Ogonki” (tory rozciągające się poza zwrotnice) muszą być tak długie, jak najdłuższy element, który zostanie obrócony na rozgałęzieniu. Mogą być wystarczająco długie dla lokomotywy lub jeśli rozgałęzienie znajduje się na skrzyżowaniu, wszystkie trzy linie mogą ciągnąć się przez wiele mil.
Odmianą prostego wye jest „wye nożycowe”. W przypadku wye nożycowego dwa ramiona krzyżują się ze sobą przed zetknięciem. Można to wykorzystać, aby zmniejszyć powierzchnię wye, gdy przestrzeń jest ograniczona.
Chociaż rozmiar, promień i kształt rozgałęzienia mogą się różnić, jedną rzeczą, której na pewno będziesz potrzebować, są trzy przełączniki. Jeden lub więcej z nich może być typu „rozgałęzienie” — lub żadnego. Przełącznik rozgałęzienia może znacznie zmniejszyć ilość miejsca potrzebnego na rozgałęzienie i w innych zastosowaniach wokół Twojego układu.
Jeśli pociągi poruszają się tylko w jednym kierunku wokół rozjazdu, można zainstalować przełączniki sprężynowe na każdym rozjeździe, aby zautomatyzować działanie. Przełączniki te automatycznie przełączą się na następną trasę dla pociągu, gdy tylko minie ostatnie koło. W przypadku układów wyposażonych w DCC można również zainstalować dekoder przełącznika z funkcją automatycznego przełączania, aby uzyskać takie same rezultaty w przypadku rozjazdów zasilanych.
Powyższy diagram pokazuje ogólny układ „typowego” rozgałęzienia. Tory ogonowe można rozszerzyć w dowolnym kierunku tak bardzo, jak to możliwe.
Oprócz układu torów , zwróć uwagę na dwa czerwone znaki w pobliżu górnego przełącznika. Oznaczają one lokalizację izolowanych połączeń, które będą wymagane do dwutorowej pracy DC lub DCC, aby zapobiec zwarciu.
Podłączenie do gwiazdy
Jednym z wyzwań dla większości modelarzy pracujących z rozgałęzieniami i innymi sekcjami odwracającymi jest zapobieganie zwarciom elektrycznym w miejscu zetknięcia się szyn o przeciwnych biegunach.
Istnieje kilka sposobów radzenia sobie z tymi zwarciami, od prostych przełączników kołyskowych po automatyczne jednostki cofania. Te ostatnie są dostępne do użycia z większością systemów DCC . Aby uzyskać więcej szczegółów na temat rozwiązania tego problemu, należy zapoznać się z sekcjami okablowania odwrotnego . Proces okablowania jest taki sam dla wszystkich typów torów cofania, jedyną różnicą jest miejsce umieszczenia izolowanych szczelin.
Alternatywnym miejscem do izolowania wye byłoby umieszczenie izolowanych połączeń na obu końcach tej samej odnogi wye. Innymi słowy, biegunowość szyn byłaby taka sama na wszystkich trzech torach końcowych. Ta metoda jest najbardziej przydatna w miejscach, w których wye jest częścią skrzyżowania, a odwrócenie biegunowości na torze kolejowym nie jest praktyczną opcją. Trójszynowe pociągi zasilane prądem przemiennym (częste w skali O ) nie mają tego problemu.
Podobnie jak w przypadku prototypu, prawdopodobnie znajdziesz wiele sposobów na włączenie układu trójnika do swoich planów układu. Tak jak w prawdziwym życiu, są one znacznie tańsze niż dodanie obrotnicy i zajmują znacznie mniej miejsca niż pętla odwrotna. Po prostu uważaj na obwód odwrotny, a w mgnieniu oka zaczniesz skręcać swoje pociągi.