Stopnie torów modelarskich i kwestie maksymalnego stopnia nachylenia

Jaka jest moja maksymalna ocena?

Prosta odpowiedź, którą usłyszysz od wielu fanów modelarstwa kolejowego, brzmi: nigdy nie używaj nachyleń większych niż 2 procent. Jednak nie jest to ostateczna odpowiedź. Największy producent materiałów do modelarstwa kolejowego, Woodland Scenics, oferuje elastyczną piankę nachyloną do wyrównywania układów pociągów modelarstwa kolejowego o nachyleniu 2 procent, 3 procent i 4 procent i nadal je sprzedaje.

Te nachylenia nie są bardzo strome dla modeli pociągów, ale są strome dla prawdziwych pociągów. W prawdziwym kolejnictwie istnieją trzy klasy nachylenia: 0,8 do 1 procent to „lekki nachylenie”, 1 do 1,8 procent to „ciężki nachylenie”, a wszystko powyżej 1,8 procent to „górski nachylenie”.

Z powodu tego ograniczenia w rzeczywistych pociągach, niektórzy konstruktorzy prototypowych modeli kolei wyśmiewają każde nachylenie większe niż 2 procent, nazywając je makietami „zabawkowych pociągów”.

Maksymalny stopień nachylenia jest często dyktowany przez dostępną przestrzeń układu. Domniemanym wymogiem jest, że jeśli budujesz mały układ, powinien on być płaski. Ale dlaczego nie kolejka górska na płaskim owalu lub ósemce?

Maksymalne nachylenie toru i problemy z pociągiem

Maksymalne nachylenie jest funkcją trzech czynników: mocy lokomotyw, ich masy oraz liczby i masy wagonów w pociągach. To, że moc lokomotywy jest czynnikiem, jest oczywiste; słaba lokomotywa nie pociągnie wielu wagonów pod górę. Jednak to, jak masa lokomotywy wpływa na maksymalne nachylenie, nie jest aż tak oczywiste. Im większa masa, tym większa przyczepność. Oznacza to, że koła lżejszych lokomotyw mogą się ślizgać, podczas gdy cięższe lokomotywy mogą wjechać na górę. Lokomotywy w większej skali mogą lepiej radzić sobie ze stromymi nachyleniami niż mniejsze. Dobre lokomotywy w skali N mogą ciągnąć około 15 wagonów pod górę o nachyleniu 4 procent. Jednak dla niektórych modelarzy 15 wagonów to za krótki pociąg.

Oceny, podobnie jak krzywe, zależą od przestrzeni

W przypadku zakrętów torów modelowych problemem jest szerokość dostępnej dla nas przestrzeni. Podczas gdy zakręty mogą być używane do rozbijania monotonii długich prostych odcinków torów, zawracanie pociągu za pomocą zakrętu o 180 stopni, co jest koniecznością w przypadku układów o ciągłym biegu, obciąża ograniczenia wąskiego układu.

W przypadku torów kolejowych modeli nachylenia mogą być również używane do uczynienia układu bardziej atrakcyjnym wizualnie. Jednak interesujące układy często przechodzą jeden tor nad drugim na mostach lub estakadach. A uzyskanie wystarczającej wysokości dla over/under na krótkim modelu kolejowym to miejsce, w którym nachylenia stają się wyzwaniem.

Prześwity wiaduktu w modelu kolejowym

Tabela zawiera prześwity w różnych skalach dla mostów i tuneli. National Model Railroad Association (NMRA) nie wymienia standardów dla prześwitów tuneli i mostów. Jego standardy prześwitów pionowych opierają się na wymiarze „H”.

Producenci filarów estakadowych i portali tunelowych zazwyczaj przekraczają ten wymiar na tyle, aby uwzględnić wysokość szyn w większości modeli torów kolejowych. Jednak istnieje wiele przypadków, w których produkty portali tunelowych nie mają wystarczającego prześwitu dla modeli nowoczesnych lokomotyw i wagonów. Pantografy w lokomotywach elektrycznych również zwiększają wymagania dotyczące prześwitu.

Ocenianie biegów dla Crossovera

Aby podnieść tor, aby przeciąć go na pół, jak w prostej ósemce, potrzebny jest stopień, który podniesie tor do wysokości prześwitu. Tabela prześwitów zawiera długości przejazdów wymagane do podniesienia toru do określonej wysokości dla nachyleń 2 procent, 3 procent i 4 procent w różnych skalach.

Pamiętaj, że tor musi również opadać z powrotem do swojego początkowego poziomu, więc ta długość nachylenia jest wymagana na każdym końcu mostu. Diagram pokazuje układy skrzyżowań w skali N dla nachylenia 2 procent i 4 procent. Tory wznoszące się są na zielono, a tory opadające są na czerwono. Układ nachylenia 2 procent wymaga więcej niż 6 jardów długości dla układu.

Podziel swoje oceny na torze

Nie możesz skrócić całkowitej długości nachylenia toru wymaganej dla over/under, ale możesz podzielić swoje nachylenia na pół. Aby to zrobić, podnieś wysokość bazową o połowę wysokości prześwitu tunelu. Następnie użyj nachyleń, aby obniżyć tor dla under i podnieść go dla over. Ta technika wymaga czterech nachyleń toru o połowie długości zamiast dwóch nachyleń toru o pełnej długości. Może również sprawić, że Twój układ będzie bardziej interesujący.

Diagram przedstawia ósemki w skali N z podzielonymi nachyleniami. Układ nachylenia 4 procent ma teraz długość 3 jardów. Niebieskie zewnętrzne krzywe to punkty środkowe nachylenia. Można jeszcze bardziej skrócić układ, czyniąc krzywe częścią nachylenia. Jednak zakrzywione nachylenia mają dodatkowe względy.

Zakrzywione stopnie toru

Kiedy wyginasz nachylenie, zwiększasz efektywne nachylenie nachylenia. Im ciaśniejsza krzywa, tym bardziej strome efektywne nachylenie.

Przykładem jest łuk o promieniu 11 cali z nachyleniem 4 procent w skali N. Lokomotywa klasy konsolidacyjnej Athearn bez problemu przeciągnęłaby dziewięć swoich wagonów pasażerskich Overton po tym zakrzywionym nachyleniu. Gdybyś zrobił łuk o promieniu 8,5 cala z nachyleniem 4 procent, konsolidacja przeciągnęłaby tylko pięć swoich wagonów po tym węższym nachyleniu. Ten nachylenie ma 1 cal wysokości, połowę wysokości nad/pod skalą N.

Lokomotywy wieloczłonowe

Podczas ciągnięcia dłuższych pociągów, szczególnie w skali N , powszechnie stosuje się prototypową praktykę ciągnięcia pociągu za pomocą wielu lokomotyw . Zwiększa to również rozmiar pociągu, który można wciągnąć na wzniesienie, lub maksymalne wzniesienie dla mniejszej liczby wagonów.

W erze parowej nie było niczym niezwykłym, że koleje miały „pomocnicze” lokomotywy, które można było dodać do pociągów na stromych zboczach. Podczas gdy współczesne prototypowe pociągi spalinowe zwykle umieszczały wszystkie lokomotywy na przedzie pociągu, niektórzy modelarze umieszczali lokomotywy w środku pociągu.

Samochody Ghost (samochody z napędem)

Inną techniką jest użycie wagonu widmo lub „wagonu oszusta”. Jest to wagon towarowy , zwykle wagon kryty, który jest napędzany silnikiem, tak jak Twoje lokomotywy. Wagony widmo są zwykle umieszczane pośrodku długiego pociągu lub równomiernie rozstawione w całym długim pociągu, jeśli używanych jest więcej niż jeden. Randgust produkuje zestaw wagonów widmo , a Reality Reduced ma film instruktażowy, jak go złożyć .