Agnieszka Olek / Getty Images
Het begrijpen van stookschema’s en stookhellingen is essentieel voor goede resultaten bij het gebruik van een oven. Het bakken van aardewerk is niet hetzelfde als het aanzetten van een oven en het bakken van koekjes of brood. Het moet worden beschouwd als een vrij complex proces met specifieke fasen.
Inhoudsopgave
Vuurschema’s
Het stookschema is de set van vooraf bepaalde stadia die de oven doorloopt vanaf het moment dat deze wordt aangezet tot het moment dat deze is uitgezet of voldoende is afgekoeld om te ontladen. Deze veranderingen worden gedefinieerd door veranderingen in de ovenatmosfeer of de stookhelling.
Schiethellingen
De helling is de snelheid waarmee de temperatuur van de oven verandert. Dit kan zowel afnemende (afkoelende) als toenemende temperaturen omvatten.
Net zoals de snelheid van een auto op de snelweg wordt gemeten in mijl per uur (mph) of kilometer per uur (kph), wordt de hellingshoek gemeten in graden per uur (F/hr of C/hr).
Hoe hoger de temperatuur, hoe moeilijker het is om warmte te verkrijgen
Er is iets om op te letten als je je klei aan het bakken bent, en vooral als je overweegt welke klei je gaat gebruiken. Dat is het feit dat hoe heter de oven wordt, hoe moeilijker het is om de temperatuur verder te verhogen.
Stel bijvoorbeeld dat een elektrische oven 50 kilowatt nodig heeft om de temperatuur met tien graden te verhogen als de oven op 150 graden staat. Als dezelfde oven echter op 1000 graden staat, is er nu 300 kilowatt nodig om de temperatuur met tien graden te verhogen. Dezelfde regel geldt voor alle warmtebronnen: hoe heter de binnenkant van de oven is, hoe meer energie het kost om de temperatuur verder te verhogen.
Dit heeft niet alleen invloed op het energieverbruik, maar ook op de helling. Een oven die kan oplopen tot 500 graden F/uur wanneer deze start op 200 graden F, kan mogelijk alleen een helling van 120 graden F/uur bereiken wanneer de oven op 2000 graden F staat.
Een typisch Bisque-schema met hellingen
Laten we als voorbeeld eens kijken naar een typisch bisque-stookschema . Het geschreven schema zou zijn:
- ‘s Nachts opwarmen met een temperatuur van 150 graden Fahrenheit
- Twee uur met de helling op 200 graden Fahrenheit
- Twee uur bij 300 graden Fahrenheit
- Verhoog de temperatuur tot 400 F of de beste snelheid totdat de temperatuur is bereikt
Er zouden nog twee fasen kunnen worden opgeschreven, maar die worden over het algemeen begrepen. Dit zijn de uitschakeling van de oven wanneer de gewenste temperatuur is bereikt, en een normale afkoeling waarin de gesloten oven op zijn eigen tempo mag afkoelen. Normaal gesproken duurt normale afkoeling ongeveer even lang als het hoofdstookproces.
Een Cone 04 Glaze Firing Schema met Down-Firing
Omdat het biscuitstookproces de klei al in het keramische materiaal heeft veranderd, kunnen glazuurstookprocessen de temperaturen sneller verhogen aan het begin en in het midden van het stoken. Voor dit voorbeeld zullen we ook zien dat de oven naar beneden wordt gestookt. De hitte wordt net genoeg toegepast om de afkoeling te vertragen.
- Twee uur opwarmen met 150 graden Fahrenheit
- Drie uur met een helling van 400 graden Fahrenheit
- Verhoog de temperatuur tot 120 graden Fahrenheit totdat de temperatuur is bereikt
- Verwarm de oven op -200 graden Fahrenheit/uur totdat de oven is afgekoeld tot 500 graden Fahrenheit.
Een Cone 9 Reduction Glaze Bakschema
Dit is een voorbeeld van een typische kegel 9 reductiestook , waarbij de reductie plaatsvindt tijdens een weekperiode aan het einde van het stoken.
- Twee uur met de helling op 150 graden F/uur
- Verhoog de temperatuur met 400 graden Fahrenheit/uur totdat kegel 8 is bereikt (ongeveer 2240 graden Fahrenheit)
- Week met een helling van 0-40 graden Fahrenheit/uur totdat kegel 9 bereikt is (ongeveer een half uur)