Brett Worth / EyeEm
Wypalanie gliny przekształca ją z jej skromnych, miękkich początków w nową, trwałą substancję: ceramikę. Ceramika jest wytrzymała i mocna, a pod pewnymi względami podobna do kamienia. Wyroby ceramiczne przetrwały tysiące lat, a wszystko dlatego, że glina zetknęła się z ogniem.
Temperatura potrzebna do przekształcenia miękkiej gliny w twardą ceramikę jest niezwykle wysoka i zwykle jest zapewniana przez piec. Nie można wypalać ceramiki w domowym piekarniku, ponieważ piece nie osiągają wysokich temperatur przekraczających 1500 stopni Fahrenheita, które są potrzebne do wypalania gliny.
-
Spis treści
Czym jest strzelanie?
Wypalanie to proces doprowadzania gliny i szkliwa do wysokiej temperatury. Końcowym celem jest podgrzanie przedmiotu do punktu, w którym glina i szkliwa są „dojrzałe” — to znaczy, że osiągnęły optymalny poziom topnienia. Dla ludzkiego oka garnki i inne przedmioty gliniane nie wyglądają na stopione; topienie, które następuje, odbywa się na poziomie molekularnym. Proces ten zwykle odbywa się w dwóch etapach: wypalanie biskwitowe i wypalanie szkliwa.
-
Wypał biskwitowy
Wypał biskwitowy odnosi się do pierwszego razu, kiedy nowo uformowane gliniane garnki, lub greenware , przechodzą przez ogrzewanie w wysokiej temperaturze. Robi się to w celu zeszklenia, co oznacza, „aby stało się podobne do szkła”, do punktu, w którym ceramika może mieć glazurę przylegającą do powierzchni.
Greenware jest kruchy. Na początek musi być suchy jak pieprz. Następnie musi być załadowany do pieca z wielką ostrożnością. Piec jest zamykany i zaczyna się powolne nagrzewanie.
Powolny wzrost temperatury jest krytyczny. Podczas początkowego wypału biskwitowego , ostatnia część wody atmosferycznej jest wypychana z gliny. Jeśli zostanie podgrzana zbyt szybko, woda zamienia się w parę wewnątrz bryły gliny , co może spowodować jej pęknięcie.
-
Przemiana gliny w procesie wypału biskwitowego
Gdy piec osiągnie temperaturę około 660 stopni Fahrenheita, chemicznie związana woda zacznie się wypierać. Gdy glina osiągnie temperaturę 930 stopni Fahrenheita, glina całkowicie odwodni się. W tym momencie glina zmienia się na zawsze; teraz jest materiałem ceramicznym.
Wypał biskwitowy trwa, aż piec osiągnie temperaturę około 1730 stopni Fahrenheita. W tej temperaturze garnek jest spiekany, co oznacza, że został przekształcony do tego stopnia, że jest mniej kruchy, a jednocześnie pozostaje wystarczająco porowaty, aby przyjąć aplikację szkliwa.
Po osiągnięciu pożądanej temperatury piec jest wyłączany. Chłodzenie jest powolne, aby uniknąć pękania garnków z powodu naprężeń spowodowanych zmianą temperatury. Po całkowitym ostygnięciu piec jest otwierany i wyjmuje się nowo utworzone „biskus”.
-
Wypał szkliwa
Szkliwo ceramiczne to nieprzepuszczalna warstwa lub powłoka nakładana na biskwity w celu pokolorowania, ozdobienia lub uszczelnienia przedmiotu. W przypadku wyrobów fajansowych, takich jak wypalana gliniana ceramika, aby utrzymać płyn, potrzebne jest szkliwo.
Garncarze pokrywają biskwit warstwą szkliwa, pozostawiają go do wyschnięcia, a następnie umieszczają w piecu w celu wykonania ostatniego etapu, czyli szkliwienia.
Szkliwiony przedmiot jest ostrożnie ładowany do pieca w celu wypalenia szkliwa. Nie może dotykać innych naczyń, ponieważ szkliwa stopią się ze sobą, trwale łącząc naczynia. Piec jest powoli podgrzewany do odpowiedniej temperatury, aby doprowadzić glinę i szkliwa do dojrzałości, a następnie jest powoli ponownie chłodzony. Piec jest otwierany i rozładowywany po całkowitym ostygnięciu.
Drugie wypalanie w piecu powoduje niezwykłą zmianę w glinie i szkliwie. Kończy transformację garnków z miękkiej, kruchej substancji w twardą jak skała i odporną na wodę i czas.