Zdjęcia projektowe/Getty Images
Kanada ma mniej więcej takie same nominały jak USA: centy (które nie dają wiele i których nikt nie podnosi z ziemi, tak jak w USA), nikle (również o niewielkiej sile nabywczej), dziesięciocentówki, dwudziestopięciocentówki, dolary (nazywane „Loonies”, ponieważ standardowy wzór przedstawia ptaka o imieniu Loon) i dwudolarowe monety bimetaliczne (nazywane „Toonies”, nazwane najwyraźniej na cześć monety jednodolarowej, którą Kanadyjczycy bardzo lubią). Różne kanadyjskie monety mają takie same rozmiary jak ich amerykańskie odpowiedniki, chociaż są wykonane z zupełnie innych metali.
Spis treści
Monety USA i Kanady są podobne
Kanadyjskie monety jednocentowe są produkowane z miedziowanej stali od 2000 roku. Obecnie obiegowe kanadyjskie monety niklowe, dziesięciocentowe i dwudziestopięciocentowe są produkowane z niklowanej stali, chociaż w latach 1968-2000 monety dziesięciocentowe były produkowane z czystego niklu. Podobnie jak w USA, Kanada ma nominał półdolarowy, który bardzo rzadko trafia do obiegu i który obecnie jest bity tylko dla zestawów nieobiegowych.
Kanadyjska moneta dolarowa ma niemal taki sam rozmiar i kolor jak jej amerykański odpowiednik, ale znowu jest wykonana z zupełnie innych metali. Jednodolarowa „Loonie” jest 11-stronna i wykonana ze stopu, który Royal Canadian Mint nazywa „aureate” (niklowany brązem). Jak wspomniano wcześniej, dwudolarowa „Toonie” jest bimetaliczna, od 1996 do 2011 r. miała zewnętrzny pierścień z czystego niklu, ze środkiem wykonanym głównie ze stopu miedzi. Od 2012 r. zewnętrzny pierścień jest wykonany ze stali z niklowaniem, wewnętrzny rdzeń jest wykonany z brązu aluminiowego i pokryty mosiądzem.
Obiegowe monety jedno- i dwudolarowe
Loonies i Toonies krążą w Kanadzie tak, jakby wszystko zawsze tak było. Jedną z głównych skarg sceptyków monet dolarowych jest: „gdzie kasjerzy będą przechowywać monety, skoro nie ma miejsca w szufladach na gotówkę?” Kanadyjscy kasjerzy po prostu wrzucają Loonies i Toonies razem do tej samej przegródki, ponieważ łatwo je od siebie odróżnić, ponieważ mają różne rozmiary i kolory. Kanada zaprzestała produkcji centa w 2012 r., a kasjerzy najprawdopodobniej wykorzystują puste miejsce na monety do oddzielenia monet 1- i 2-dolarowych.
Jak więc Kanadyjczykom udało się wprowadzić do obiegu te dolarowe monety? Proste, po prostu przestali produkować banknot jednodolarowy i sprawa była załatwiona. Nie było zbyt wielu kontrowersji ani skarg; rząd po prostu podjął działania, a ludzie dostosowali się do potrzeb. To, że Amerykanie nie mogą podjąć podobnego kroku, jest ciekawym stwierdzeniem na temat naszego społeczeństwa. Nawet gdy my wciąż się wahamy, Kanadyjczycy, których zapytałem, powiedzieli, że byliby szczęśliwi, gdyby zobaczyli monetę pięciodolarową. Gdy tylko zaczęli używać monet o wyższej wartości, Kanadyjczycy natychmiast dostrzegli korzyści i faktycznie uważają teraz papierowe pięciodolarówki za uciążliwe!
Eliminacja grosza
W raporcie dla kanadyjskiego parlamentu ujawniono, że średni koszt produkcji kanadyjskiej monety jednocentowej wynosi 1,6 centa. Innymi słowy, koszt wytworzenia monety był wyższy niż jej wartość. Następnie parlament zagłosował za wyeliminowaniem monety jednocentowej, a sprzedawcy detaliczni mieli zaokrąglać transakcje do najbliższej niklowej monety. Ostatni kanadyjski pens został wybity w maju 2012 r. Przedostatni pens kiedykolwiek wybity w Kanadzie został wysłany do American Numismatic Association w Colorado Springs w stanie Kolorado. Ostatni kanadyjski pens kiedykolwiek wybity został wysłany do Currency Museum of the Bank of Canada w Ottawie.
Obieg waluty amerykańskiej w Kanadzie
Inną ciekawą obserwacją jest to, jak amerykańska waluta krąży obok kanadyjskich monet w wielu miejscach, szczególnie w centrach tranzytowych i miastach granicznych. Kanadyjski i amerykański dolar nie są warte tej samej kwoty pieniędzy. Wartość amerykańskiej waluty w porównaniu do kanadyjskiej zmienia się codziennie i jest nazywana kursem wymiany. Gdy kurs wymiany jest wysoki, kupcy mogą zwiększać lub zmniejszać ilość monet, które będą potrzebne do zakupu przedmiotu.