Door de hele schaakgeschiedenis heen zijn er honderden, zo niet duizenden, werkelijk memorabele meesterwerken die door legendes en relatief onbekenden zijn gespeeld. Er zijn echter een paar spellen die in hun eigen speciale categorie vallen en boven de massa uitsteken als tijdloze creaties die voor altijd geliefd en bewonderd zullen worden door schakers.
Hieronder staan tien van de beroemdste schaakpartijen ooit gespeeld. Ze behoren niet allemaal tot de beste partijen ooit, maar ze hebben zeker allemaal hun stempel gedrukt op de schaakwereld. Het is zelfs eerlijk om te zeggen dat bijna elke serieuze schaker bekend is met alle partijen op deze lijst, die elk een eigen, bijzondere schoonheid hebben.
-
Inhoudsopgave
McDonnell versus La Bourdonnais (1834)
Deze partij was de 62e partij in een reeks wedstrijden tussen twee van de beste spelers ter wereld op dat moment, wedstrijden die uiteindelijk werden gewonnen door La Bourdonnais. Deze partij, die ongelooflijk eindigt met drie zwarte pionnen naast elkaar op de tweede rij van Wit, is de beroemdste partij uit de carrière van La Bourdonnais.
-
Anderssen versus Kieseritzky (1851)
The Immortal Game was de eerste van twee tijdloze partijen van Adolph Anderssen, die beide een vlekkerige verdediging combineerden met ongelooflijke combinaties. In dit geval was Kieseritzky het slachtoffer, aangezien Anderssen beide torens en zijn koningin opofferde voordat hij zijn tegenstander versloeg.
-
Anderssen versus Dufresne (1852)
The Evergreen Game was Anderssens tweede meesterwerk. Uiteindelijk staat White een dame en een toren achter en staat hij mat in één, maar dat weerhoudt Anderssen er niet van om zijn tegenstander in stijl af te maken.
-
Morphy vs. Hertog van Brunswijk/Graaf Isouard (1858)
De Opera House Game werd niet gespeeld tegen tegenstanders van het hoogste niveau. Toch blijft het een van Morphy’s visitekaartjes, aangezien zijn spel zowel een rechttoe rechtaan, logisch plan als een verbluffende combinatorische afwerking heeft.
Ga door naar 5 van 10 hieronder -
Levitsky versus Marshall (1912)
Het is één ding om je koningin en prise achter te laten ; het is iets anders om dat te doen op een plek waar ze op twee verschillende manieren kan worden geslagen. Maar als je je koningin op een veld kunt zetten waar ze niet alleen door drie verschillende stukken kan worden geslagen, en die zet is genoeg om je tegenstander te dwingen op te geven, dan weet je dat je iets speciaals hebt gecreëerd. Dat is precies wat Frank Marshall deed in dit klassieke spel.
-
Bogoljubov versus Alekhine (1922)
Dit spel, dat Irving Tsjernev tot de beste ooit heeft uitgeroepen, is een meesterzet. Alekhine neemt de zwarte stukken vakkundig in handen en bedenkt een strategie met combinaties, offers en promoties van pionnen om zelfs de meest koppige tegenstanders te verslaan.
-
Byrne versus Fischer (1956)
In 1956 was Bobby Fischer nog maar net een groot talent aan het worden, en zijn resultaten waren net goed genoeg om hem een uitnodiging te bezorgen voor het Rosenwald Trophy- toernooi in New York City. Fischer had daar geen geweldig toernooi, maar hij speelde wel wat later bekend zou worden als The Game of the Century tegen Donald Byrne. Op slechts 13-jarige leeftijd brengt Fischer een verbluffende koningin-offer, waarmee hij uiteindelijk meer dan genoeg materiaal wint in ruil voor hij zijn tegenstander mat.
-
Diepblauw versus Kasparov (1996)
Deep Blue’s eerste wedstrijd tegen wereldkampioen Garry Kasparov eindigde in een nederlaag voor de machine. Niettemin was het opmerkelijk omdat het de eerste keer was dat een computer een enkele partij won op standaardtijdcontroles tegen de menselijke wereldkampioen. Hoewel het misschien niet tot de mooiste partijen ooit behoort, is het zeker een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van het schaken.
Ga verder naar 9 van 10 hieronder -
Kasparov versus Topalov (1999)
In een van de meest verbluffende combinaties ooit gespeeld, speelde Kasparov 24. Txd4—een combinatie waarbij je ongeveer 15 zetten vooruit moest kijken om te weten dat het offer werkte. Hoewel Topalov het misschien had kunnen overleven als hij het offer had afgewezen, kun je hem nauwelijks kwalijk nemen dat hij dacht dat het niet klopte; hij zou hebben gezegd dat hij negen zetten diep in de stelling had gekeken, maar 33. c3+ had gemist, wat uiteindelijk doorslaggevend bleek.
-
Anand versus Topalov (2005)
In dit moderne meesterwerk bevindt Anand zich aanvankelijk in een lastige positie voordat hij zijn koningin opoffert. Nadat hij een materieel voordeel heeft behaald, blijkt Topalov opnieuw degene te zijn die voor de winst speelt! Hoewel de partij uiteindelijk in een remise eindigde , was het zeker een van de meest opwindende remisepartijen ooit gespeeld. In de persconferentie na de ronde van het toernooi waarin deze partij werd gespeeld, noemde Vladimir Kramnik deze partij “23rd Century Chess”, een naam die sindsdien aan het spel is blijven kleven.