Zrozumienie klasyfikacji monet w stanie menniczym

Konserwacja powierzchni: 60%

Pierwsza kategoria to konserwacja powierzchni, która ma największe znaczenie przy określaniu stopnia stanu mennicy monety. Numizmatycy definiują ją jako liczbę niedoskonałości lub skaz na powierzchni monety. Niedoskonałości te nie są wynikiem obiegu monety w obrocie handlowym, ale powstają w procesie produkcyjnym podczas obsługi i przemieszczania monet w mennicy.

Obchodzenie się z monetami w trakcie procesu produkcji może skutkować pojawieniem się na powierzchni monety następujących niedoskonałości:

• Ślady na workach powstałe w wyniku przemieszczania i przenoszenia monet w pojemnikach lub dużych workach
• Zadrapania, wgniecenia, drobne rysy powstałe w procesie produkcyjnym
• Im większa moneta, tym więcej śladów po worku i głębsze ślady po worku na jej powierzchni
• Starsze/klasyczne monety kolekcjonerskie mogą mieć ślady tarcia lub suwaka, wynikające z przechowywania ich w starych drewnianych szafkach na monety
• Lekkie tarcie w najwyższych punktach wzoru jest dopuszczalne, o ile wynika z obchodzenia się z monetą w workach lub pojemnikach. Uwaga: Nie należy tego mylić z tarciem cyrkulacyjnym w najwyższych punktach wzoru monety.

Stopień zachowania powierzchni można podzielić na sześć następujących kategorii:

• Słabe (MS-60 do MS-61) duże ślady i zarysowania na całej powierzchni
• Umiarkowany (MS-61 do MS-62), liczne ślady i zadrapania, ale nie tak liczne i skoncentrowane, może kilka stonowanych miejsc
• Średnie (MS-63 do MS-64) zauważalne ślady rozrzucone po powierzchni monety, ale nie tak duże, głębokie ani liczne włoskowate rysy
• Wybór (MS-65 do MS-66) minimalne, rozproszone znaki, żaden z nich nie jest głęboki ani natarczywy
• Klejnot (MS-67 do MS-69) kilka drobnych śladów, które są płytkie i nie rzucają się w oczy, gdy patrzy się na monetę. Niektóre mogą być widoczne tylko pod powiększeniem
• Stan Gem Perfect (MS-70) –
  na powierzchni monety nie widać żadnych śladów ani niedoskonałości, nawet pod powiększeniem.

Strajk: 15%

Kolejną kategorią, która jest używana do określenia stopnia monety Mint State, jest jakość uderzenia. Dobrze wybita moneta z nowych stempli będzie miała najdelikatniejsze szczegóły wzoru we wszystkich obszarach monety. Źle wybita moneta będzie miała brakujące szczegóły w najwyższych rejonach wzoru lub będzie miała miękkie cechy wzoru na całej powierzchni. Ponadto źle wybite monety będą miały również słabe ranty wokół krawędzi monety. Uważaj, aby nie pomylić źle wybitej monety nieobiegowej z monetą, której brakuje szczegółów z powodu zużycia w obiegu.

Na jakość strajku wpływają dwie zmienne:

1. Die State
   Stempel do monet może być użyty do wybicia 100 000 lub więcej monet w ciągu swojego okresu użytkowania. Gdy stempel do monet wybija krążek monety , metal na stemplu do monet zaczyna się zużywać i męczyć. W rezultacie monety wybijane pod koniec okresu użytkowania wykazują słabe szczegóły. Ponadto stempel do monet może mieć pewne niedoskonałości powstałe w procesie produkcyjnym. Te niedoskonałości zostaną odtworzone na każdej monecie wybijanej przez ten stempel.
2. Ciśnienie bicia
   Ciśnienie używane do bicia monety w prasie do bicia monet ma największy wpływ na jakość bicia. Im większe ciśnienie jest używane do bicia monety, tym lepsze są szczegóły na wybitej monecie. Jednak stemple monet będą się zużywać szybciej i trzeba je będzie wymienić wcześniej. Ponadto, jeśli stemple monet będą rozstawione zbyt daleko od siebie, moneta nie wybije się prawidłowo. Jeśli krążek jest zbyt cienki lub jest wykonany z twardego metalu (takiego jak nikiel), moneta może nie wybić się prawidłowo.

Połysk: 15%

Połysk mennicy na monecie nadaje jej piękny efekt koła wozu , z którego znane są monety nieobiegowe. Połysk jest wynikiem wysokiego ciśnienia stosowanego przy wybijaniu monety, gdy metal przemieszcza się do dolnych wgłębień stempla. Ten proces bicia monet tworzy mikroskopijne prążki na całej powierzchni monety i odbija światło od powierzchni monety pod różnymi kątami.

Słaby połysk powierzchni monety może być spowodowany słabym naciskiem podczas bicia, złymi warunkami przechowywania (np. wilgocią lub trudnymi warunkami środowiskowymi) lub nadmiernym czyszczeniem/zanurzaniem monety w łagodnym kwasie w celu usunięcia przebarwień powierzchni.

Atrakcyjność dla oka: 10%

Najbardziej subiektywną częścią oceny monet Mint State jest cecha znana jako „atrakcyjność dla oka”. Atrakcyjność dla oka to ogólny wygląd monety dla kolekcjonera. Miedź i srebro to najbardziej reaktywne metale, z których wykonuje się monety. Z czasem mogą one wytworzyć patynę lub zabarwienie na powierzchni monety.

Ciemne i brzydkie tonowanie obniży ocenę, jaką otrzyma Twoja moneta w stanie menniczym. Jasne kolory, które są atrakcyjne lub mają efekt tęczy, spowodują wyższą ocenę stanu menniczego. Niestety, piękno leży w oczach patrzącego i to, co może być piękne dla jednego kolekcjonera monet, może być brzydkie dla innego.

Tonowanie na starszych monetach może również wskazywać, że moneta nie była czyszczona ani zanurzana od momentu wybicia. Na przykład 150-letnia srebrna moneta nie powinna być jasna i błyszcząca, tak jak w dniu, w którym wyszła z prasy do bicia monet. Jednak nowe i nowoczesne monety powinny mieć jasny i błyszczący kolor.