Topniki do ceramiki i szkliwa

Popiół drzewny

Popiół drzewny jest wyjątkiem od powyższej kategoryzacji. Składniki chemiczne w popiele są bardzo zróżnicowane i złożone. Popioły można uznać za występujące naturalnie.

Inne źródła popiołu, które można wykorzystać, to trzcina, trawa, słoma, liście itd. Wysoka zawartość alkaliów, które działają jak topnik w szkliwie, jest żrąca, więc niektórzy ludzie myją popiół przed użyciem. Myty popiół nie topnieje tak dobrze jak niemyty popiół i będzie wymagał większej zawartości popiołu w szkliwie.

Topniki sodowe

Topniki sodowe są generalnie przydatne w średnich i wysokich odległościach ognia. Topniki sodowe obejmują:

• Skaleń sodowy , np. dostępny w sprzedaży Kona F-4.
• Syenit nefelinowy: Wysokosodowy skaleń zawierający trochę potasu, ma niższą temperaturę topnienia niż skaleń sodowy i jest przydatny w średnich temperaturach. Często skracany do „neph sye” przez wielu garncarzy.
• Węglan sodu, znany również jako soda kalcynowana.
• Chlorek sodu: znany również jako sól kuchenna. Używany w wypalaniu soli i szkliwieniu parowym w saggerach.

Topniki potasu

Szkliwa potasowo-fluksowe mają większą trwałość niż szkliwa sodowo-fluksowe. Potas jest preferowany w przypadku szkliwień wysokopalnych. Topniki potasowe obejmują:

• Skalenie potasowe, takie jak Custer i G-200.
• Cornwall stone: znany również jako Cornish stone. Zawiera głównie potas, ale ma również sód i wapń.
• Popiół wulkaniczny: Zazwyczaj najbogatszy w potas, ale jego skład chemiczny może się znacznie różnić. Zawsze wykonaj kilka próbek testowych, gdy używasz nowego worka popiołu wulkanicznego, mieszając własne glazury.
• Węglan potasu: znany również jako popiół perłowy. Używany głównie jako modyfikator koloru.

Topniki litowe

Lit jest używany zarówno do topnikowania, jak i do pobudzania wzrostu kryształów w szkliwach krystalicznych. Topniki litowe obejmują:

• Skalenie litowe, takie jak spodumen i petalit.
• Węglan litu: Preferowane źródło litu do wzrostu kryształów.

Topniki boru

Bor jest najczęściej używanym topnikiem niskoogniowym, oprócz ołowiu. Topniki borowe obejmują:

• Gerstley Borate: Nie jest już wydobywany, ale pewne ograniczone ilości są nadal dostępne. Syntetyczne zamienniki są dostępne u wielu dostawców.
• Kolemanit
• Boraks: Często stosowany w szkliwach raku oraz do wygładzania szkliw wypalanych w wyższych temperaturach.
• Fryty zawierające bor, takie jak Ferro 3110, 3124 i 3134.

Topniki wapnia

Topniki wapniowe nie są używane tak często jak topniki skaleniowe. Należą do nich:

• Bielinka: znana również jako węglan wapnia i wapno. Stosowana w glazurach wysokopalnych.
• Dolomit: węglan wapnia i magnezu stosowany w szkliwach wymagających wysokiej temperatury wypalania.
• Wollastonit: Krzemian wapnia stosowany w glinianych ciałach i szkliwach. Zwiększa wytrzymałość i zmniejsza skurcz.
• Popiół kostny: znany również jako fosforan wapnia. Używany do wytwarzania nieprzezroczystości i opalescencji w szkliwach, a także jako topnik.

Topniki magnezowe

Topniki magnezowe obejmują:

• Węglan magnezu: topnik do wysokich temperatur, zwiększa przyczepność i lepkość szkliwa. Stosowany do matowych szkli .
• Talk: Stosowany jako topnik w glinkach niskotemperaturowych oraz jako topnik w szkliwach nisko- i wysokotemperaturowych.
• Dolomit: Topnik węglanu wapnia i magnezu stosowany w piecach o dużej wytrzymałości, gdy pożądane są oba pierwiastki.

Węglan baru

Węglan baru jest stosowany jako topnik w wysokich temperaturach. Może wytwarzać satynowo-matowe, matowe i kamienne matowe szkliwa.

Węglan strontu

Węglan strontu można stosować w podobny sposób jak węglan wapnia (bielenie), ale dodatkowo zwiększa odporność szkliwa na spękania i zarysowania.

Topniki ołowiowe

Ołów historycznie był najczęściej używanym topnikiem. Daje bardzo ładne szkliwa w niskich temperaturach i wzmacnia kolory. Jest również wysoce toksyczny i rzadko jest używany przez garncarzy. Nawet po wypaleniu ołów wypłukuje się z szkliwa do żywności lub napojów, zwłaszcza tych, które są kwaśne. Szkliwa ołowiowe w jakiejkolwiek formie nigdy nie powinny być używane do ceramiki funkcjonalnej.

• Czerwony ołów i biały ołów: Są to dwie formy surowego ołowiu i są niezwykle niebezpieczne w dużych ilościach. Ołów pozostaje w organizmie na zawsze, co powoduje kumulację ilości wzrastających z każdym narażeniem.
• Krzemian ołowiu i inne frity ołowiowe: Fritowane związki ołowiu są mniej niebezpieczne niż surowe ołowie. Nadal są jednak niebezpieczne i najlepiej ich unikać.

Tlenek cynku

Tlenek cynku działa jako topnik w wysokich temperaturach. Jednak odparowuje w atmosferze redukcyjnej , co powoduje powstawanie bardzo niebezpiecznych oparów. Tlenek cynku może również nadać nieprzezroczystość, a w dużych ilościach może sprzyjać wzrostowi kryształów.

Topniki żelaza

Żelazo jest powszechnie znane jako barwnik, ale może również działać jako silny topnik, szczególnie w atmosferach redukcyjnych. Tlenek żelaza jest używany jako barwnik , podczas gdy 5% lub więcej tlenku żelazawego zapewnia silne działanie topnikowe.