Ciała o niskiej palności są definiowane przez temperaturę, w której dojrzewa ciało gliny , ogólnie uważaną za temperaturę między stożkami 09 i 02 (1700 i 2000 stopni Fahrenheita lub 927 i 1093 stopni Celsjusza). Gliny o niskiej palności mają tendencję do dobrej obrabialności i zazwyczaj nie kurczą się, nie odkształcają ani nie uginają nadmiernie. Są jednak bardziej miękkie, co oznacza, że są mniej trwałe i będą wchłaniać płyny.
Gliny niskopalne dzielą się na dwa typy według koloru po wypaleniu. Ciemniejsze (najczęściej czerwone) oraz białe i jasnobrązowe glinki.
-
Spis treści
Gliny fajansowe czerwone lub ciemne
Ciemniejsze gliniane bryły naczyń mogą mieć kolor od pomarańczowo-czerwonego do ciemnobrązowego, przy czym najczęściej występuje czerwień. Ich kolor pochodzi od glin zawierających żelazo, z których wykonane są ich gliniane bryły. Żelazo już zawarte w glinianej bryle działa jako topnik (środek topiący), który powoduje dojrzewanie gliny w stosunkowo niskich temperaturach. Gliny ceramiczne topią się w tak niskich temperaturach, że rzadko ulegają całkowitemu zeszkleniu. Z tego powodu wypalane naczynia będą nadal wchłaniać płyny. Z tego powodu funkcjonalne naczynia są prawie zawsze szkliwione. Należy jednak wybrać odpowiednie, nietoksyczne szkliwa, ponieważ niektóre szkliwa są również słabo chłonne w tym zakresie temperatur.
-
Gliny fajansowe białe lub jasnobrązowe
Ze względu na zwiększone zainteresowanie wypalaniem w niskiej temperaturze opracowano nowe odmiany glinianych brył o niskiej temperaturze wypalania. Bryły te otrzymały również etykietę „ceramika” ze względu na fakt, że dojrzewają w zakresie temperatur ceramiki.
Pomysł na niskopiekące białe gliniane bryły w rzeczywistości narodził się jeszcze wcześniej, w Europie, kiedy fabryki ceramiki zaczęły próbować odtworzyć wyroby porcelanowe , które stały się dostępne we wschodniej Azji. Te gliniane bryły wymagały dużych ilości topników, aby obniżyć temperaturę topnienia stosunkowo czystych mieszanek kaolinu i glinek kulowych. Dzisiejsze białe bryły nadal składają się w połowie z gliny i w połowie z dodanego topnika, takiego jak talk.