Przegląd stylu mebli Chippendale

Meble Chippendale to amerykański projekt pochodzący z XVI wieku. Charakteryzuje je głównie styl nóg i stóp, a często są wykonane z ciemnego drewna. Można w nich dostrzec wpływy stylu Queen Ann, a także chińskiego wzornictwa; estetyka Chippendale przetrwała próbę czasu, ponieważ od początku swojego istnienia jest częścią wystroju wnętrz. Ważne elementy wykonane przez Chippendale mogą sprzedawać się w milionach egzemplarzy, ale styl ten był wielokrotnie wskrzeszany od lat 1700. i można go znaleźć w różnych przedziałach cenowych.

Pochodzenie Chippendale’a

Amerykańskie meble wykonane w stylu Chippendale zostały nazwane na cześć prac londyńskiego stolarza Thomasa Chippendale’a z połowy XVIII wieku. Stał się on dość sławny w swoich czasach po opublikowaniu The Gentleman and Cabinet-Maker’s Director, przewodnika po budowie różnych mebli. 

Amerykańskie meble wykonane w stylu Chippendale, który przypada na okres kolonialny, były konserwatywne w porównaniu do angielskich projektów z tego samego okresu. Chippendale jest blisko spokrewniony z wcześniejszym stylem Queen Anne i ważne jest, aby pamiętać, że elementy w projektach mebli czasami się pokrywają, ponieważ gusta zmieniają się z okresu na okres. Dlatego możesz znaleźć element, który ogólnie mieści się w kategorii Chippendale, ale ma również element Queen Anne lub dwa. 

Mimo to przy identyfikacji mebli Chippendale należy zwrócić uwagę na pewne charakterystyczne cechy, w tym rodzaj wykorzystanego drewna, styl nóg i stóp oraz inne zdobienia.

Drewno używane w elementach w stylu Chippendale

Najlepsze meble w stylu Chippendale były zazwyczaj wykonane z mahoniu, ale używano również innych gatunków drewna, takich jak orzech, wiśnia i klon, aby tworzyć bardziej przystępne cenowo meble wykonane w tym stylu. Późniejsze wersje często zawierają wiele różnych gatunków drewna i zazwyczaj mają ciemne wykończenie, aby naśladować starsze meble.

Nogi i stopy w stylu Chippendale

Wiele mebli Chippendale ma nogi w kształcie kabrioletu, które mają wygięte kształty. Amerykańscy stolarze z Newport, Rhode Island, często używali również klasycznych, żłobionych lub karbowanych nóg. Producenci mebli w Filadelfii włączyli  wpływy rokoko, co zaowocowało bardziej misternie rzeźbionymi nogami. Niektóre meble, takie jak krzesła boczne i małe stoliki, takie jak w stylu Pembroke, mają proste nogi, ale inne elementy stylu Chippendale są nadal obecne.

W meblach Chippendale występuje sześć różnych stylów nóg i stóp: łapa lwa, stopa z kulą i pazurem , późny Chippendale, Marlborough, maczuga i szpadel. Łapa lwa, nazwana tak ze względu na kształt, oraz kula i pazur były oparte na kształcie kabrioletu. Amerykańscy stolarze preferowali kulę i pazur, ponieważ pazur należał do orła. Styl późnego Chippendale charakteryzuje się kwadratową nogą z kwadratową stopą. Najprostszym jest maczuga, prosta okrągła stopa; szpadel to okrągła, zwężająca się noga z kwadratową lub trapezową stopą.

Frank Farmer Loomis IV, autor książki In Antiques 101, docenił styl Queen Anne, który od dawna istniał, ale zdał sobie również sprawę, że innowacyjne projekty były tym, co utrzymywało sprzedaż w rozkwicie. Dlatego też ten przedsiębiorczy stolarz czerpał inspirację zarówno ze stylu chińskiego, jak i gotyckiego, i włączył elementy projektu, w tym prostą nogę Marlborough .

Inne cechy stylu Chippendale

Podczas gdy nogi i stopy często stanowią dobry punkt wyjścia przy identyfikacji elementów Chippendale, istnieje również szereg innych cech, na które należy zwrócić uwagę. Jeśli chodzi o szczegóły drewna, górne poręcze krzeseł często mają kształt jarzma. Tylne listwy (cienki kawałek drewna na środku oparcia krzesła) na podłokietnikach i krzesłach bocznych mogą być misternie przebijane i rzeźbione motywami wstążek, chociaż niektóre krzesła mają mniej ozdobne listwy. Motywy muszli przeniesione z okresu królowej Anny mogą być obecne, ale nie są tak powszechne w tym stylu, jak wcześniej w latach 1700.

Jeśli chodzi o materiały, sofy, stołki i krzesła w stylu Chippendale’a były często tapicerowane najwspanialszymi tkaninami, w tym pięknymi jedwabiami.

Późniejsze style Chippendale’a

Wiele reprodukcji stylu Chippendale powstało około 1900 roku w okresie późnej epoki wiktoriańskiej. Choć dziś są to antyki same w sobie, w porównaniu z nimi nie mają tak misternych detali, jak wczesne meble w stylu Chippendale, ani nie osiągają cen prawdziwych mebli z epoki. Ponieważ większość ludzi nie stać na meble z wyższej półki, późniejsze przykłady stanowią alternatywę dla tych, którzy lubią styl bez dużego budżetu.

Wpływy Chippendale’a są nadal szeroko widoczne w formalnym projektowaniu i produkcji mebli, w tym w stosowaniu nóg kabriolowych i stóp typu ball-and-claw. Niektóre nowoczesne elementy całkowicie kopiują starsze projekty, podczas gdy inne czerpią inspirację z tego klasycznego stylu, łącząc je z nowoczesnymi wpływami.

Koniecznie zasięgnij opinii eksperta od mebli antycznych, jeśli nie jesteś pewien pochodzenia mebla, zwłaszcza jeśli rozważasz jego odnowienie lub jakąkolwiek zmianę. Wiele mebli antycznych jest o wiele cenniejszych w oryginalnym stanie.