Podstawy dekorowania dla garncarzy

Szkliwa

Szkliwa są najczęściej stosowaną formą dekoracji ceramiki. Występują w ogromnej różnorodności, obejmując niemal każdy możliwy kolor i wiele rodzajów faktur. Szkliwo może przekształcić prosty garnek w coś naprawdę wyjątkowego, a techniki, których możesz użyć, są nieograniczone. W praktyce szkliwa są używane, aby garnek był szklisty i bezpieczny zarówno dla żywności, jak i płynów. Kiedy przedmiot został wypalony biskwitowo, a następnie poddany oddzielnemu wypalaniu szkliwa, garnek staje się o wiele trwalszy. Surowe szkliwo ma tendencję do łatwiejszego łuszczenia się i nie będziesz mieć tego problemu przy oddzielnym wypalaniu szkliwa.

Szkliwa i podszkliwki

Szkliwa można nakładać jedno na drugie, aby uzyskać jeszcze więcej efektów. Nazywa się to szkliwieniem. Niektóre „szkliwa” to po prostu inne szkliwa, które są nakładane na inną niewypaloną szkliwo, które dojrzewa w tej samej temperaturze. Prawdziwe szkliwa można również nakładać po wypaleniu szkliwa bazowego. Te szkliwa wymagają, aby naczynie przeszło przez trzecie wypalanie, w niższej temperaturze niż szkliwo bazowe.

Podszkliwia same w sobie nie są szkliwami, ale barwnikami nakładanymi na niewypalone  biskwity  (zielone naczynia) przed nałożeniem szkliwa (zwykle szkliwo jest przezroczyste, aby kolory szkliwa mogły się naprawdę przebijać). Podszkliwia zapewniają elastyczność dla ogromnego zakresu kreatywności. Po pierwsze, istnieje zakres kolorów, których możesz użyć, ponieważ możesz mieszać podszkliwia, aby uzyskać idealny odcień. Dzięki podszkliwom masz możliwość malowania własnych szczegółowych projektów i wzorów. Możesz nawet używać podszkliw jak akwareli, ponieważ gdy malujesz bezpośrednio na szorstkiej glinianej powierzchni, istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że szkliwa się ześlizgną.

Poślizgi i angoby

Posadzki i angoby to w zasadzie to samo. Różnica w terminie jest zasadniczo różnicą w preferencjach regionalnych. „Posadzki” są bardziej powszechne w Europie, a „engoba” jest bardziej powszechne w Ameryce Północnej. Oba słowa odnoszą się do płynnej zawiesiny składającej się z gliny lub gliny zmieszanej z barwnikami. Posadzki i angoby są używane do dekorowania mokrej zielonej ceramiki , dodawania koloru, tekstury lub dwuwymiarowego wzoru. Zalety stosowania angoby polegają na tym, że można ich używać do surowego (lub pojedynczego) wypału, co oznacza, że ​​można je stosować do pracy, gdy jest ona jeszcze lekko wilgotna lub nawet twarda jak skóra. W przeciwieństwie do szkliw szklanych, angoby zwykle wytwarzają matową powierzchnię, a nie błyszczący połysk. Wyjątkiem od matowej tekstury angob jest terra sigillata , którą można polerować, aby uzyskać większy połysk.

Tekstury

Glina jest mistrzem kameleonem. Z umiejętnościami glina może z powodzeniem wizualnie naśladować wszelkiego rodzaju substancje, od metalu po stare buty.

Glina jest podatna na wpływy. Tekstury można łatwo dodać do mokrych garnków poprzez odciskanie różnych narzędzi i przedmiotów na powierzchni.

Glina jest również rzeźbiona. Znaki i wzory można nacinać w twardych jak skóra zielonych naczyniach . Dzięki temu, że robi się to na twardym jak skóra etapie suszenia, cięcia zachowują swoją ostrość. Twarde jak skóra zielone naczynia pozwalają również na większą łatwość nacinania bardziej skomplikowanych wzorów.

Marmurkowanie przy użyciu dwóch różnych rodzajów gliny — na przykład białej gliny i terakoty (lub alternatywnie kolorowej gliny) — to wspaniały sposób na stworzenie różnych efektów na Twojej ceramice. Jednym z najlepszych sposobów na to jest rozwałkowanie dwóch różnych kolorów gliny na arkusze, a następnie ułożenie ich jeden na drugim. Następnie zacznij delikatnie rozwałkowywać cały blok. Kolory wymieszają się ze sobą i stworzą najpiękniejsze marmurkowe wzory, a następnie możesz ręcznie zbudować lub użyć formy, aby stworzyć pożądany kształt.