Hayden Peters / Sztuka żałoby
Podobnie jak w przypadku biżuterii z włosów, istnieje powszechne błędne przekonanie, że biżuteria wiktoriańska wykonana z czarnych materiałów była zawsze noszona przez osoby w żałobie. Obejmuje to elementy wykonane z gagatu, wulkanitu, gutaperki i dębu bagiennego.
Choć prawdą jest, że wiele elementów tego typu biżuterii było przeznaczonych na żałobę, nie wszystkie czarne ozdoby były przeznaczone do tego celu. Jak więc odróżnić? Często chodzi o symbolikę lub jej brak, zawartą w elemencie.
Spis treści
Identyfikacja
Pierwszym rodzajem biżuterii żałobnej było Memento Mori . Te przedmioty były bardziej otwarcie kojarzone z symbolami śmierci, w tym czaszkami, szkieletami, a nawet trumnami. Jednak przesłanie w tych przedmiotach nie było w rzeczywistości makabryczne. Oznaczały one bycie świadomym śmierci i zachęcały do prowadzenia prawego życia. Przedmioty te poprzedzały biżuterię, którą dzisiejsi kolekcjonerzy zwykle określają jako biżuterię żałobną.
Przyglądając się prawdziwej biżuterii żałobnej noszonej pod koniec XVIII wieku w XIX wieku, elementy zawierające napis „ku pamięci” w motywie lub wygrawerowany na odwrocie były wyraźnie przeznaczone do noszenia na żałobę. Wiele elementów nie miało dalszej personalizacji, ponieważ było mało czasu na zamówienie ozdób na zamówienie, gdy żałoba zaczynała się bezpośrednio po niespodziewanej śmierci bliskiej osoby. Ogólne przedmioty kupowano w sklepach specjalizujących się w ubiorze dla pogrążonych w żałobie. Elementy żałobne były również przekazywane w rodzinach i noszone wielokrotnie, co sprawiało, że personalizowanie wielu z nich było mniej pożądane.
Symbolizm
Istnieją jednak pewne symbole, których należy szukać w biżuterii żałobnej, aby pomóc w jej dalszej identyfikacji. Gałązki dębu, zwłaszcza te z jednym pustym kielichem żołędzia, były rzeźbione w niektórych elementach żałobnych. Kwiaty takie jak konwalia, symbolizujące ponowne zjednoczenie bliskich, którzy odeszli, były również popularne. Niezapominajki, które nadają bardziej oczywiste połączenie, były również używane w biżuterii dla żałobników, podobnie jak sceny z płaczącą wierzbą.
Krzyże były powszechnie akceptowanym wyrazem żałoby i często noszono je jako wisiorki z różnych czarnych materiałów. Kotwice oznaczające nadzieję i urny pogrzebowe również miały swoje miejsce w biżuterii przeznaczonej dla żałobników.
Biżuteria noszona podczas „pierwszej żałoby”, pierwszych miesięcy po śmierci bliskiej osoby, miała matowe, czarne wykończenie, określane jako „martwa czerń” przez osoby poszukujące takich przedmiotów. Większość tych elementów była noszona podczas żałoby, jak długo zależała od bliskości zmarłego, a będą miały motywy i ozdoby zgodne z tradycjami żałobnymi.
Należy pamiętać, że białe materiały, zwłaszcza kość słoniowa , były używane we wczesnych elementach żałobnych jako symbole niewinności, więc nie wszystkie elementy biżuterii tego typu będą całkowicie czarne. Było to szczególnie prawdziwe w przypadku upamiętnienia dziecka lub młodej kobiety, według historyka Haydena Petersa, który jest kuratorem strony internetowej Art of Mourning. Ponadto perły nasienne reprezentowały łzy w wielu elementach żałobnych, niezależnie od wieku upamiętnianej osoby. Jednak były one również symbolem piękna i były używane w biżuterii ślubnej, więc dokładne zbadanie elementów w celu znalezienia odpowiednich wskazówek dodatkowo potwierdzi elementy żałobne.
Kiedy nie jest to biżuteria żałobna
Wielu kolekcjonerów i dealerów nie zdaje sobie sprawy, że czarna biżuteria była popularna jako element mody w połowie i pod koniec XIX wieku. Tak więc, podczas gdy biżuteria żałobna była noszona, aby zachować pewien kodeks postępowania, inna czarna biżuteria była po prostu modna w tamtym czasie.
Angielska publikacja The Queen w 1870 r. donosiła, że biżuteria z gagatu była „bardzo modna” jako „stroje towarzyskie”, a także ozdoba żałobna. W artykule sugerowano noszenie tańszego gagatu francuskiego, który w rzeczywistości jest bardzo ciemnoczerwonym lub czarnym szkłem, a także gagatu wydobywanego naturalnie, który jest trwalszy, ponieważ jest wykonany z węgla.
Należy również pamiętać, że pamiątkowa biżuteria z gagatu była sprzedawana w Whitby w Anglii, gdzie materiał ten był pozyskiwany, więc nie każdy element z wyrytym imieniem był faktycznie noszony na pamiątkę bliskiej osoby. Wypolerowane przedmioty z gagatu bez konotacji żałobnych w rzeźbie, powiązanych elementach dekoracyjnych lub inskrypcjach pamiątkowych najprawdopodobniej nie są elementami żałobnymi.
Kolejną rzeczą, o której należy pamiętać podczas zakupów żałobnych ozdób, jest to, że czarna biżuteria bakelitowa, zwłaszcza naszyjniki z kameą na łańcuchach celuloidowych, są czasami błędnie oznaczane jako biżuteria żałobna. Biżuteria bakelitowa tego typu, wykonana około 1930 r., byłaby klasyfikowana jako odrodzenie epoki wiktoriańskiej i rzadko noszona przez żałobników, ponieważ praktyka ta zanikła na początku XX wieku.