Elżbieta Belkina/Getty Images
Termin „antyk” jest obecnie używany raczej luźno i często kończy się na tym, że bardziej odzwierciedla wiek osoby, która go używa, niż jest definicją twardą i niezmienną. Na przykład dla młodego człowieka narzędzie kuchenne lub gadżet z lat 80. wydaje się „antyczny”, podczas gdy senior może postrzegać antyki jako przedmioty, których używał lub widział w domach swoich rodziców i dziadków jako dziecko.
Zgodnie z oficjalną definicją wydaną przez United States Customs Service, antyki to przedmioty mające co najmniej 100 lat. Oznacza to, że skala przesuwa się z roku na rok, ponieważ coraz więcej obiektów starzeje się i mieści w tym przedziale czasowym.
Mimo to może to być wciąż kontrowersyjny temat wśród handlarzy antykami, autorów i doświadczonych ekspertów w dziedzinie wyceny.
Spis treści
Definicja słowa „antyk”
Prawda jest taka, że możesz zapytać kilkunastu różnych ekspertów od antyków, co oznacza antyk, i otrzymasz wiele rozbieżnych odpowiedzi.
Niektórzy eksperci szukają bardziej wysokiego stylu i ekskluzywnego designu, gdy uznają przedmiot za antyk. Postrzegają antyki jako arcydzieła designu i tylko najwyższą jakość. Przy takiej ocenie wszystko, od prymitywnych mebli z różnych epok po bezimienne szmaciane lalki Amish z końca lat 1900., nie byłoby uważane za antyki, niezależnie od rzadkości kwestionowanych przedmiotów. Wielu innych autorów i ekspertów nie zgadza się z tymi ludźmi.
Jednym ze sposobów spojrzenia na tę zagadkę jest wskazanie linii podziału, kiedy style dramatycznie zmieniły się ze staromodnego wyglądu w stronę nowoczesnego. Linie spódnic zostały skrócone i uproszczone, a kanciaste wzornictwo Art Deco było w modzie w latach 20. i 30. XX wieku. Te trendy w modzie i wzornictwie miały nowatorski charakter, stanowiąc ostry kontrast z wyszukanymi stylami widocznymi w okresie edwardiańskim, wiktoriańskim i kolonialnym.
Mając to na uwadze, według jednego punktu widzenia, przedmioty wykonane przed 1920 r. można by oznaczyć jako antyki, a nowsze sztuki jako „przedmioty kolekcjonerskie”, co oznacza, że mają mniej niż 100 lat. Skala antyków nadal się przesuwa w odniesieniu do rzeczywistego wieku tych przedmiotów, gdy przechodzimy do przodu w kalendarzu.
Jak opisać przedmioty, które sprzedajesz
Nawet najbardziej uczciwi sprzedawcy z najlepszymi intencjami mogą popełnić błąd, opisując swoje towary jako antyki, gdy nie są one aż tak stare. Ale gdy sprzedawcy używają terminologii niepoprawnie, zwłaszcza gdy robią to wielokrotnie, te pomyłki mogą podważyć ich uczciwość. Już z tego powodu dobrze jest spróbować ustalić fakty.
Określenie przedmiotu kolekcjonerskiego jako antyku sprawia, że doświadczeni kupcy czują, że próbujesz ich oszukać. Może to sprawić, że będziesz wyglądać na ignoranta w kwestii tego, co sprzedajesz, lub co gorsza, nieuczciwego.
Jeśli przedmiot ma mniej niż 100 lat, nazwij go przedmiotem kolekcjonerskim lub być może „zabytkiem”, jeśli jest to powszechna terminologia (jak w przypadku ubrań i biżuterii). Jeśli po odrobieniu pracy domowej szczerze uważasz, że przedmiot ma ponad 100 lat, opisz go jako antyk. Niektóre internetowe miejsca sprzedaży mają określone kategorie, które odróżniają antyki od przedmiotów kolekcjonerskich lub zabytkowych. Lepiej zrobisz, jeśli zrobisz to dobrze, ponieważ potencjalni klienci mogą sprawdzić te kategorie pod kątem tego, czego szukają, oprócz polegania na wyszukiwaniu słów kluczowych.
Nawet jeśli sprzedajesz w antykwariacie lub na wystawie, dokładne etykietowanie i prezentowanie przedmiotów będzie dla Ciebie korzystne. Klienci wrócą, jeśli zrobisz wszystko, co w Twojej mocy, aby zaoferować im świetne towary, które zostały dokładnie zbadane i odpowiednio oznaczone.