Antyczne i zabytkowe style kolczyków

Kolczyki guzikowe

Ten typ kolczyka okrągłego może być wypukły lub nieco spłaszczony, ale nie będzie miał zwisającego elementu. Styl stał się popularny w latach 30. i nigdy nie wyszedł z mody, chociaż materiały różnią się z dekady na dekadę. Jego nazwa nawiązuje do podobieństwa do prawdziwego guzika do ubrania . 

Kolczyki guzikowe mogą być wykonane z wielu materiałów, w tym kamieni szlachetnych w kształcie kaboszonu, bakelitu i innych tworzyw sztucznych, a nawet prawdziwych pereł mabe lub blister. Niektóre są osadzone w metalowych podkładkach, podczas gdy inne mają zapięcie kolczyka przymocowane do tylnej części materiału guzika. Wcześniejsze przykłady zapinane są na śruby, podczas gdy te wykonane w latach 50. i 60. zwykle mają zapięcia na klipsy. Nowoczesne wersje wykonane od połowy lat 60. można znaleźć również w wersjach przekłuwanych, chociaż klipsy, takie jak pokazane tutaj przykłady Chanel , są nadal sprzedawane.

Kolczyki żyrandolowe

Kolczyki w kształcie żyrandola przypominają fantazyjną formę dekoracyjnego oświetlenia o tej samej nazwie. Ten styl wiszących kolczyków ma zwykle pewną długość i może być dość wyszukany z wieloma warstwami zwisających elementów lub stopni. Niektóre style określane jako żyrandole mają bardziej kaskadowy wygląd, podczas gdy inne mają wiele ramion z wieloma elementami zwisającymi z nich. 

Można je znaleźć w antycznej biżuterii wykonanej z karatowego złota i prawdziwych kamieni szlachetnych, a także w biżuterii kostiumowej (jak para oznaczona jako Hattie Carnegie pokazana tutaj, wykonana z kryształowych koralików, cyrkonii i platerowanego złota metalu nieszlachetnego).

Inne konkretne style, takie jak opisane poniżej kolczyki typu girandole, są czasami nazywane ogólnie kolczykami żyrandolowymi, zamiast używać ich bardziej formalnej nazwy. 

Upuścić kolczyki

Użycie terminu „drop” w odniesieniu do stylu kolczyka jest w pewnym sensie terminem zbiorczym, ponieważ istnieje wiele, wiele odmian wiszących kolczyków, które mieszczą się w tej kategorii. Jednak w przeciwieństwie do „top and drop” opisanych poniżej, te zazwyczaj mają wiszący element przymocowany do bigla, śrubki, klipsa lub prostego sztyftu bez wyszukanego pasującego topu.

Antyczne kolczyki wiszące można znaleźć wykonane z wszystkiego, od naturalnych elementów, takich jak metale szlachetne, gagat , prawdziwe kamienie szlachetne lub tkane włosy . Wersje vintage tej modnej odmiany mogą zawierać szkło, różne tworzywa sztuczne i niektóre naturalne substancje, takie jak drewno. 

Wiele modeli kolczyków wiszących było wzorowanych na antykach, dlatego przy datowaniu należy wziąć pod uwagę materiały, techniki wykonania i oznaki wieku.

Kolczyki Girandole

Styl kolczyka girandole (wymawiane „jeer-an-dole”) charakteryzuje się trzema kamieniami o dowolnym kształcie zawieszonymi u dołu, przy czym centralny element jest zwykle nieco niższy niż dwa pozostałe. Reszta kolczyka może się znacznie różnić, ale tradycyjnie zawiera większy okrągły kamień u góry, a kokardka, węzeł lub inny element dekoracyjny może przymocować wiszące trio kamieni do górnej części.​

Opracowany około 1700 roku we Francji (i nazwany na cześć ówczesnych kryształowych kandelabrów), styl ten jest typowy dla biżuterii XVIII wieku i przeszedł renesans podczas odrodzenia się stylów rokokowych we wszystkim, od mebli po stroje w latach 70. XIX wieku. Ten typ kolczyków jest popularny do dziś, chociaż czasami określa się go bardziej ogólnym terminem „żyrandol”, jak opisano powyżej.

Kolczyki Pendelok

W XVIII wieku pojawiły się dwa bardzo popularne style kolczyków. Jednym z nich był girandole, jak pokazano powyżej, a drugim równie elegancki pendelok.  

Zaprojektowano je z markizą (znaną jako navette, gdy mowa o kryształkach) lub okrągłym wierzchołkiem, w którym kokarda wykonana z uzupełniającego metalu łączy pasującą kroplę. Pokazany tutaj przykład pochodzący z XVIII wieku jest wykonany z wysokokaratowego złota i surowo szlifowanych diamentów, które zostały pokryte folią, aby nadać im więcej blasku w świetle świec. 

„Te kolczyki mogą być dość wydłużone w przeciwieństwie do wysokich fryzur popularnych w tamtym czasie. Ten styl był ewolucyjnym poprzednikiem kolczyków z dwoma kamieniami, które mają mniejszy kamień zawieszony na większym, które pozostały popularne przez całą historię” – według Antique Jewelry University. 

Większość antycznych kolczyków wykonywanych w tym stylu to biżuteria wykonana z metali szlachetnych i prawdziwych kamieni szlachetnych, ale wiele interpretacji wykonanych z kamieni pastowanych (w zasadzie tak nazywają się europejskie cyrkonie) osadzonych w metalach nieszlachetnych, z powłoką lub bez, powstało mniej więcej od 1900 roku. 

Terminu pendeloque często używa się w odniesieniu do wiszących ozdób w kształcie gruszki, co niekiedy jest nadużywane przez osoby zajmujące się marketingiem. 

Kolczyki z górną i dolną krawędzią

To styl kolczyków z dwoma okrągłymi lub owalnymi sekcjami, a druga (czasem odpinana) jest bezpośrednio zawieszona na pierwszej. Gdy dolna część jest odpinana, sprzedawcy biżuterii często określają je jako kolczyki „od dnia do nocy”. Należy zauważyć, że wiele kolczyków określa się jako „od dnia do nocy”, ale jeśli dolna część nie była celowo przeznaczona do odpinania, jest to błędny opis. 

Dwie części, które mogą być wykonane z dowolnego materiału, zazwyczaj do siebie pasują, choć druga może być większa lub dłuższa.

Styl ten datuje się na koniec XVIII wieku, ale stał się tak popularny w epoce georgiańskiej, że termin „top and drop” był synonimem „kolczyka” na początku XIX wieku. Mimo że styl ten powstał wieki temu, od tamtej pory pozostaje popularny.

Pierwotnie, gdy kolczyki były zawieszane na biglach lub drutach, ich górna część zwisała tuż pod płatkiem ucha. Jednak wraz z pojawieniem się kolczyków z przekłutymi końcami, „góra” kolczyka często spoczywa na samym płatku ucha.

Kolczyki sztyfty

Kolczyki-sztyfty zyskały popularność pod koniec XIX wieku, przechodząc w 1900 roku, kiedy ówczesna moda narzuciła zmianę. Niektóre z tych samych elementów, zwłaszcza szlachetne kamienie szlachetne, takie jak diamenty, były nadal pożądane do ozdabiania uszu, ale prostsze style były potrzebne do pracy z wysokimi kołnierzami na sukienkach i bluzkach.

Jednak zwyczaj przekłuwania uszu wyszedł z mody mniej więcej w tym samym czasie. Zapięcia śrubowe były bardziej rozpowszechnione od początku lat 1900 do początku lat 1950, a następnie kolczyki z klipsem (po raz pierwszy używane na początku lat 1930) zyskały popularność w połowie wieku. Większość kolczyków-sztyftów, które można znaleźć dzisiaj, pochodzi z połowy lat 1960 i jest współczesnych (i trudno jest określić datę niektórych z nich, ponieważ podstawowy styl kulkowy, na przykład, był produkowany nieustannie).

Wiele starszych kamieni szlachetnych zostało usuniętych z antycznej biżuterii, aby stworzyć piękne nowoczesne kolczyki w tym stylu. Niektóre kolczyki mają gwintowane słupki, takie jak te pokazane tutaj, dzięki czemu zatrzask mocujący jest wkręcany na miejsce w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Praktyka ta pojawiła się w epoce wiktoriańskiej, ale gwintowany słupek był używany w biżuterii w kolejnych dekadach (i jest nadal używany), więc nie powinien być jedynym wskaźnikiem wieku przy ocenie tego stylu kolczyków.  

Szczególne podziękowania należą się autorowi Troyowi Segalowi za pomoc w przygotowaniu tego artykułu o stylach kolczyków.