Zasady Bughouse

Bughouse jest prawdopodobnie najpopularniejszą odmianą szachów na świecie. Zobaczysz, jak grają w nią — zwłaszcza dzieci — w pokojach do gry w kręgle i na imprezach pobocznych na każdym większym turnieju . Zasady gry w bughouse są dość proste, ale strategie i taktyki są prawdopodobnie jeszcze bardziej złożone niż w standardowych szachach.

Bughouse to gra, w którą grają dwie drużyny, zazwyczaj składające się z dwóch graczy każda. W każdej drużynie jeden gracz gra białym, a drugi czarnym na planszy obok siebie, naprzeciwko przeciwników. Każda indywidualna gra wymaga własnego zegara. Tradycyjnie gra się w Bughouse z kontrolą czasu blitz , przy czym każdy gracz ma pięć minut lub mniej na wykonanie swoich ruchów.

Gra rozpoczyna się, gdy zegary są włączone, a biały gracz każdej drużyny wykonuje swój pierwszy ruch. Następnie gry są kontynuowane jako normalne gry w szachy, z następującymi głównymi wyjątkami:

1. Gdy gracz zbije pionek, musi go podać swojemu partnerowi. Na przykład: jeśli biały gracz drużyny zbije wieżę przeciwnika (czarny pionek), musi go podać swojemu partnerowi, który gra czarnymi. Jeśli pionek awansuje i zostanie zbity, po podaniu wraca do bycia pionkiem.
2. W swojej turze każdy gracz może wybrać, czy chce wykonać zwykły ruch szachowy na szachownicy  , czy też umieścić jedną z figur, które jego partner przekazał na szachownicy. Nie ma żadnych ograniczeń co do tego, gdzie można umieścić figury, z wyjątkiem tego, że pionki nie mogą być umieszczone na pierwszym lub ósmym rzędzie.
3. Gra kończy się, gdy którykolwiek z graczy zostanie zaszachowany lub skończy się czas na którejkolwiek z plansz. Drużyna tego gracza przegrywa grę. Należy pamiętać, że gracz nie jest zaszachowany, jeśli ma potencjał zablokowania szachu, umieszczając tam figurę, nawet jeśli nie ma jeszcze figury „w ręku”; możliwość, że jego partner coś mu przekaże, wystarcza, aby kontynuować grę.

Te zasady sprawiają, że bughouse to szybka i wściekła gra pełna ekscytujących kombinacji i niesamowitych matów. Gracz, który ma kilka figur w ręku, może szybko odwrócić losy gry lub zamatować pozornie „bezpiecznego” króla. Chociaż nigdy nie będziesz mógł umieścić figury na szachownicy w środku prawdziwej gry w szachy, wzorce i taktyki, które pojawiają się w bughouse, mogą pomóc rozwinąć Twoją wizję szachową i kreatywność.

Strategia Bughouse jest dość skomplikowana, jednak należy pamiętać o kilku kluczowych kwestiach:

• Wartości materialne są znacznie bliższe pomiędzy różnymi figurami w bughouse niż w szachach. Królowe są nadal najcenniejszymi figurami, ale ponieważ każda figura może zostać zrzucona w dowolnym miejscu na planszy w dowolnym momencie, wszystko jest niebezpieczne! Jeden popularny system „punktowy” w bughouse ocenia pionka jako 1 punkt, skoczki, gońce i wieże jako 2, a królową jako 4.
• Utrzymanie bezpiecznego króla jest krytyczne, ponieważ dziury i niezabezpieczone pola wokół króla mogą szybko zostać zajęte przez wrogie figury. Gdy przeciwnik umieszcza figury z szachem (zwłaszcza skoczki), może stać się niemożliwe użycie własnych figur w ręku, pozostawiając cię praktycznie bezsilnym w powstrzymaniu ataku.
• Komunikacja jest kluczowa! Członkowie drużyny mają prawo i są zachęcani do omawiania strategii podczas gry. Może to pomóc graczom zrozumieć, czy powinni dokonywać wymian, czy też powinni być gotowi poświęcić materiał, aby zdobyć pewien kluczowy element dla swojego partnera.
• Czasami najlepszym ruchem w bughouse jest brak ruchu. Mając przewagę na zegarach, drużyna może chcieć zatrzymać się na jednej planszy, aby zmusić przeciwników do wykonania ruchu na drugiej. Potencjał zatrzymania się wymusza szybką akcję w trakcie gry, ponieważ obie strony walczą o utrzymanie przewagi na planszy i na zegarze.

Pomimo tego, jak skomplikowane to wszystko może brzmieć, bughouse jest w rzeczywistości dość prosty do grania i może być świetną odskocznią od poważnych szachów. Znajdź kilku przyjaciół i spróbuj rozegrać kilka partii — wkrótce odkryjesz, że bughouse staje się regularną częścią twojej szachowej rutyny.