Celluloid to nazwa handlowa, podobnie jak Band-Aid lub Kleenex, ale termin ten był używany generycznie przez wiele lat w odniesieniu do rodzaju materiału plastikowego wynalezionego w połowie XIX wieku. Był używany do produkcji różnych przedmiotów, które są obecnie przedmiotami kolekcjonerskimi do około 1940 roku. Jest to produkt z dwuazotanu celulozy zmieszanego z pigmentami, wypełniaczami, kamforą i alkoholem w celu uzyskania unikalnego materiału syntetycznego sklasyfikowanego jako plastik.
Spis treści
Czym jest celuloid i jak wygląda?
Większość ludzi rozpoznaje bladożółte kawałki z usłojeniem, które mają imitować kość słoniową , jako celuloid. Celuloid był często nazywany „francuską kością słoniową” w czasach swojej świetności, aby nadać mu nieco więcej snobistycznego uroku i czasami jest tak oznaczany. Jednak skład nie ma nic wspólnego z prawdziwą kością słoniową pozyskiwaną z kłów zwierzęcych. Inny podobny termin dla celuloidu, Ivory Pyralin, jest czasami również wybijany na tego typu kawałkach.
Chociaż bladożółte kawałki są najczęściej rozpoznawane jako ten rodzaj plastiku, przybierał on wiele form i kolorów w czasie, gdy był używany. Celuloid był niedrogi, łatwy w obróbce i wytrzymały, gdy był nowy. Jeśli rozejrzysz się dookoła, możesz znaleźć rękojeści noży, ozdoby świąteczne, maszynki do golenia, ozdoby do włosów, zestawy toaletowe, a nawet biżuterię wykonaną z celuloidu, a wiele z nich jest nadal w dobrym stanie.
Podczas gdy niektóre z tych przedmiotów, zwłaszcza zestawy komód, można znaleźć w powszechnym jasnożółtym kolorze dość często, istnieje wiele innych sposobów, w jakie ten plastik był barwiony i dekorowany. Weźmy na przykład biżuterię celuloidową.
Niektóre celuloidowe bransoletki ozdobione rzędami kolorowych cyrkonii mogą być warte kilkaset dolarów za sztukę dla odpowiedniej osoby. Jest to równowartość cen biżuterii wykonanej z innego popularnego plastiku vintage, bakelitu , znanego również jako katalin . W porównaniu z nim celuloid jest znacznie lżejszy i gęstszy niż katalin.
Czy celuloid jest niebezpieczny?
Niektórzy kolekcjonerzy nie zdają sobie sprawy, że celuloid jest substancją niezwykle łatwopalną (zwłaszcza, że z niego wykonywano pozornie nieszkodliwe przedmioty, takie jak lalki i zabawki), i należy go trzymać z dala od źródeł ciepła. Artykuł na stronie internetowej Oregon Knife Club przypisuje tę szkodliwą cechę celuloidu jako powód, dla którego nie był on zbyt często używany po 1940 roku. Ważne jest również, aby nie przechowywać obiektów celuloidowych w miejscach narażonych na ekstremalne ciepło (takich jak strych lub nasłonecznione okno), aby uniknąć spalania.
Nigdy nie używaj testu gorącej szpilki, aby sprawdzić, czy przedmiot jest celuloidem. Najlepiej całkowicie unikać tego testu. Jest on niebezpieczny nie tylko w przypadku wysoce łatwopalnego celuloidu, ale może również uszkodzić inne rodzaje tworzyw sztucznych o wartości kolekcjonerskiej. Jeśli chcesz przetestować przedmiot, co do którego podejrzewasz, że jest celuloidem, umieść go pod gorącą bieżącą wodą. Celuloid traci zapach kamfory, gdy jest podgrzewany w ten sposób. Unikaj zamoczenia starych luster i biżuterii z kamieniami; jeśli folia na odwrocie tych przedmiotów już zaczęła się niszczyć, wilgoć może znacznie pogorszyć sytuację.
Produkty z celuloidu mogą również wydzielać opary, które mogą uszkodzić metal, w szczególności ten stosowany w biżuterii i ostrzach noży, dlatego
nie jest dobrym pomysłem przechowywanie zabytkowych skarbów wykonanych z celuloidu w hermetycznym pojemniku lub w plastikowej torbie, zwłaszcza jeśli znajdują się w pobliżu innych przedmiotów, które chcesz chronić.
Ogólnie rzecz biorąc, antyczne przedmioty i przedmioty kolekcjonerskie wykonane z celuloidu nie są niebezpieczne, o ile są prawidłowo przechowywane i trzymane z dala od otwartego ognia lub źródeł ciepła.
Dlaczego niektóre kawałki celuloidu ulegają zniszczeniu
Chociaż celuloid był początkowo trwałym produktem użytkowym, jedną wadą kolekcjonowania tego plastiku jest to, że niektóre elementy nie trzymają się dobrze przez długi czas i mogą się odpryskiwać, pękać i kruszyć. Kolekcjonerzy nazywają to chorobą celuloidu lub zgnilizną celuloidu. I chociaż dokładna przyczyna tego zjawiska nie jest znana, z przerażeniem odkryli również, że może ono łatwo przenosić się z jednego elementu na drugi.
Strona internetowa Oregon Knife Club zauważa również, że przezroczyste lub jasne przedmioty celuloidowe wydają się być bardziej podatne na to zjawisko. Dlaczego? Przypuszcza się, że czynniki nadające kolor ciemniejszym partiom celuloidu działają jako czynniki wiążące, czyniąc substancję bardziej stabilną chemicznie, uniemożliwiając lub przynajmniej spowalniając proces pogarszania się.
Jeśli masz kolekcję przedmiotów celuloidowych, czy to biżuterii, noży, czy przedmiotów kolekcjonerskich dla fryzjerów , takich jak maszynki do golenia, koniecznie sprawdź je od czasu do czasu, aby upewnić się, że żaden z nich nie jest kruchy lub nie wykazuje oznak pękania lub łuszczenia. Jeśli tak, czas się z nimi pożegnać dla dobra reszty kolekcji.
Elementy w dobrym stanie powinny być przechowywane w miejscu, w którym mogą oddychać. Uważaj, aby się nie stykały, aby uniknąć przenoszenia zgnilizny celuloidu z elementu na element, gdyby taka pojawiła się w twojej kolekcji.