Southampton Antiques/southamptonantiques.com
W nieustannym poszukiwaniu porządku, organizacji i wydajności ludzie opracowali wiele interesujących gadżetów. Dziś dobrze wyposażony dyrektor ma smartfon, laptopa i dysk flash. Blisko 150 lat temu miał biurko Wooton.
Firma Wooton Desk Company była jedną z wielu firm produkujących meble biurowe, które rozkwitały w Ameryce po wojnie secesyjnej. W latach 1870–1898 firma i jej następcy produkowali biurka w Indianapolis i okolicach; obfite dostawy rzemieślników-imigrantów i drewna w regionie, a także bliskość kolei, uczyniły miasto krajowym centrum produkcji mebli. Firmę założył William S. Wooton, który zaprojektował i opatentował biurka produkowane przez jego fabrykę.
Hit wystawy stulecia w Filadelfii w 1876 r., towary Wootona wkrótce były szeroko reklamowane jako „Król biurek”. Choć drogie, sprzedawały się dobrze: klientami Wootona było wielu nowobogackich przemysłowców i finansistów epoki, w tym John D. Rockefeller, Jay Gould i Joseph Pulitzer , a także setki innych, bardziej przyziemnych bankierów, prawników i mężów stanu.
Spis treści
Posiada niesamowite 110 przegródek
Wooton miał dwa opatentowane projekty biurek. Jednym z nich było „biurko obrotowe”, biurko w stylu cokołu z obrotowymi segmentami. Ale tym, które przyniosło firmie nazwę, był wysoki model z opuszczanym przodem, oficjalnie zatytułowany „Wooton’s Patent Cabinet Office Secretary”. Był to masywny obiekt, o wysokości od czterech do pięciu stóp (w zależności od modelu). Jego zewnętrzna część była zwykle wykonana z czarnego drewna orzechowego, pochodzącego z Indiany, z fornirem z orzecha włoskiego i szufladami ozdobionymi złotymi liśćmi. Wnętrza były wykonane z innych gatunków drewna, w tym sosny, klonu i drewna satynowego, w kontrastującym jasnym kolorze. Drzwi zdobił mosiężny uchwyt i mosiężne tabliczki, w tym jedna z dumą ogłaszająca nazwę Wooton i datę patentu na biurko.
Każde biurko składało się z trzech części: środkowej, z opuszczaną tablicą do pisania i dwóch panelowych drzwi, które otwierały się na mosiężnych zawiasach. Gdy te strony były zamknięte, sekretarz zamykał się jak sejf. Lewe drzwi zawierały przeszkloną skrzynkę na listy wraz z przegródkami i półkami o różnych rozmiarach. Prawa strona zawierała szereg przegródek z zielonymi tekturowymi szufladami. Biurko miało w sumie 110 przegródek.
Unikalny przedmiot produkowany masowo
Sekretarki były dostępne w czterech klasach — Ordinary, Standard, Extra i Superior — i trzech rozmiarach. Poszczególne części były wykonane maszynowo, choć wykończenie szuflad i ozdobne rzeźbienie, które stawało się coraz bardziej wyszukane z każdą klasą, było wykonywane ręcznie. W wyższych klasach użycie jasnego i ciemnego drewna, tak drogiego wiktoriańskim sercom, było często bardziej widoczne.
Chociaż każdy produkt wyglądał wyjątkowo, biurko Wooton było w rzeczywistości produktem wykonanym maszynowo. W każdym modelu projekt, dekoracja oraz liczba i układ różnych przegródek były całkowicie ujednolicone, chociaż klienci mogli wybrać wzór gzymsu spośród różnych stylów. Poza tym firma odmawiała dostosowywania modeli, twierdząc, że „zbyt się spieszyła z wydawaniem biurek”, aby spełnić specjalne prośby, zauważa Betty Lawson Walters w The King of Desks: Wooton’s Patent Secretary . Niemniej jednak mogła zrobić wyjątki dla takich klientów, jak prezydent Ulysses S. Grant lub królowa Wiktoria.
Zmiany w stylu
Oryginalne biurka Wooton wykonane w latach 70. XIX wieku odzwierciedlały styl renesansowy , z charakterystycznymi, masywnie kwadratowymi kształtami i ozdobnymi rzeźbami. Jednak około 1880 roku firma zmieniła wygląd swoich biurek, zgodnie z popularnymi zasadami głoszonymi przez pisarza i zwolennika ruchu estetycznego Charlesa Eastlake’a , przechodząc na proste, proste linie, mniej przesadne zdobienia i „uczciwą”, nieskrywaną konstrukcję. W rezultacie sekretarzyki z lat 80. XIX wieku były prostsze niż ich poprzednicy. Boki galerii na szczycie biurka były prostymi wrzecionami, a nie zakrzywionymi zwojami. Panele z przodu i z boku drzwi były płaskie i kwadratowe, nie podniesione i wygięte. Również obróbka drewna została stonowana. Na panelach nie wyrzeźbiono żadnego wzoru; zdobiły je tylko naturalne słoje drewna.
Uproszczone czy nie, sekretarki nie były wcale spartańskie. „Biurko Wooton jest przykładem umysłu wiktoriańskiego w pracy — skomplikowane, potworne, pełne dziur” — mówi Jeffrey Hogrefe w artykule z Connoisseur z 1983 r . „Order Reigns Supreme”. Jednak ekstrawagancki design biurek wynikał nie tylko z ozdobnych akcentów, ale także z oszałamiającej liczby przegródek: różnorodności przestrzeni do przechowywania i przechowywania dokumentów, które były ich racją bytu.
Biurko Wooton oferowało niesamowitą pojemność do przechowywania dokumentów, która do tej pory była praktycznie nieobecna w biurkach , zauważa Walters. Nie marnowano ani cala przestrzeni: nawet szczytowy nawis galerii uniósł się, odsłaniając dwa poziomy półek. Pomysłowe i wydajne biurko odpowiadało nie tylko dosłownym potrzebom przemysłu wiktoriańskiego, ale także jego niematerialnym ideałom uporządkowanego, racjonalnego i wydajnego świata. W rzeczywistości człowiek miał niemal moralny obowiązek bycia zorganizowanym: „Z tym biurkiem absolutnie nie ma wymówki dla niechlujnych nawyków”, jak głosiła reklama z 1884 roku.
Ceny dawniej i dziś
Pierwotna firma Williama Wootona produkowała Patent Cabinet Office Secretary w latach 1874-1884. Po tym Wooton przeszedł na emeryturę, aby zostać pełnoetatowym duchownym. Biurka Wooton były nadal produkowane przez szereg firm o różnych nazwach do 1898 r., ale to te z pierwotnej dekady są najbardziej poszukiwane.
W tamtych czasach ceny biurek wahały się od 90 do 750 dolarów, co mniej więcej odpowiadało 1531–12 765 dolarów w dolarach XXI wieku. Obecnie handlarze antykami pobierają za biurka od 25 000 do 250 000 dolarów, choć niektóre z nich zostały kupione na aukcjach za czterocyfrową kwotę, więc okazje się zdarzają.
Uczniowie Charlesa Eastlake’a i Ruchu Estetycznego wierzyli, że umeblowanie wskazuje na charakter człowieka. Sekretarzyk Wooton odzwierciedla wyidealizowany obraz jego właściciela: kto, jeśli nie kapitan przemysłu, nadaje się na „Króla Biurek”? Wysokie i majestatyczne, katedra masowego rzemiosła, biurko Wooton pasowało do wiktoriańskiego społeczeństwa, które czciło materialny sukces.