Fijn houtbewerking wordt vaak gelijkgesteld met klassieke stukken uit verschillende periodes van meubelontwerp met behulp van hardhout zoals kers , eik , zwarte walnoot of esdoorn , maar er zijn genoeg opties voor houtbewerkers die een medium willen ontwikkelen met hardhout dat niet de ongerepte kenmerken van de klassiekers heeft. In sommige gevallen kunnen de knopen, ruiten en vlekken die ervoor zouden zorgen dat voorraad door die meubelbouwers uit het “klassieke” tijdperk zou worden gemeden, worden gevierd en getoond als ontwerpkenmerken.
Inhoudsopgave
Mesquite is goed geschikt voor meubels in zuidwestelijke stijl
Een goed voorbeeld is de zuidwestelijke stijl van meubilair die is ontwikkeld en steeds populairder wordt in Texas, New Mexico, Arizona en andere delen van de woestijnregio van de Verenigde Staten. Deze stijl van meubilair pretendeert niet de ongerepte lijnen van de “klassieke” Americana-meubelstijlen te hebben, maar is in plaats daarvan pragmatischer en vol karakter, wat een houding weerspiegelt die gangbaar was onder de vroege, stevige bewoners van de regio. Net zoals de keuken van de regio gerechten als kipfilet of brisketbarbecue ontwikkelde van taaie, minder gewilde stukken vlees, is deze meubelstijl ontwikkeld door gebruik te maken van lokaal geproduceerd hout dat de meeste buitenstaanders zouden mijden voor brandhout.
Hoe Mesquite anders is
Dit brengt ons bij een van de populairste hardhoutsoorten die tegenwoordig voor dit soort meubels worden gebruikt, mesquite. Eerlijk gezegd is het moeilijk om mesquite als hout te beschouwen, aangezien de mesquiteboom meer op een struik of een overwoekerd onkruid lijkt dan op een boom in de normale zin van het woord. Vanwege de stevige omstandigheden waarin mesquitebomen groeien, hebben de bomen de neiging om korte stammen te ontwikkelen die zelden dikker zijn dan een voet in diameter met veel bochten en kronkels. Je zult zelden een recht stuk mesquite vinden dat langer is dan ongeveer zes voet dat niet vol zit met barsten, scheuren en andere onvolkomenheden, dus het zou zinloos zijn om te proberen een ongerept stuk van veel Early American-meubelstijlen van het hout te maken.
Vlekken omzetten in kenmerken
In plaats daarvan hebben meubelmakers zich gericht op het omzetten van die oneffenheden in kenmerken, die op hun beurt de diepe, rijke kleur van het hout rondom de oneffenheden benadrukken. Als zodanig is mesquite populair geworden voor rustieke fotolijsten en kleine meubelstukken of houtsnijwerk van kunst met een zuidwestelijk thema. Mesquite is vooral geschikt voor houtdraaiwerk, omdat de oneffenheden een uniek, uniek karakter kunnen geven aan populaire gedraaide items zoals pepermolens en zoutstrooiers.
Houd houtbewerkingsgereedschap scherp
Werken met mesquite vereist wat geduld en het hout kan wat ruw zijn aan de snijkanten van gereedschappen. Daarom moet u uw houtbewerkingsgereedschap scherp houden wanneer u met mesquite werkt. Het hout is gevoelig voor scheuren en barsten in de nerf van het hout, samen met holtes die van nature ontstaan door de groei van de boom, die kunnen worden opgevuld met een epoxy houtvuller gemengd met mesquite zaagsel dat zal helpen om de reparatie te laten opgaan in het omringende hout. Als alternatief kunt u ervoor kiezen om een donkerdere epoxy te gebruiken om de vlek te benadrukken en er een designkenmerk van te maken.
Mesquite heeft minder variatie in uitzetting en krimp
Mesquite is meestal kortkorrelig hout, wat betekent dat u minder variatie in uitzetting en krimp zult tegenkomen als gevolg van seizoensgebonden vochtigheidsschommelingen dan andere, langerkorrelige houtsoorten. In plaats van loodrecht op de nerf van het hout te krimpen, krimpt mesquite over de afmetingen gelijkmatiger naarmate het hout droogt. Het enige grote probleem met mesquite is dat het de neiging heeft om te draaien, maar werken met gekruide mesquite in plaats van ongeharde voorraad minimaliseert het risico op draaien.
Gebruik van blanke lak afwerkingen
Bij het afwerken van mesquite kiezen de meeste bouwers liever voor een blanke lak die het hout beschermt in plaats van een gebeitst exemplaar dat de kleur en de kenmerken die uniek zijn voor deze houtsoort zou bedekken. Natuurlijke afwerkingen zoals gekookte lijnolie, schellak of een goede handwasafwerking zouden het hout na verloop van tijd laten oxideren, waardoor de natuurlijke rode tinten die inherent zijn aan het hout naar voren komen. Modernere, chemische afwerkingen zoals lak of polyurethaan zouden het hout niet zo goed laten ademen en zouden er uiteindelijk voor zorgen dat het stuk een beetje een grijze bleekheid zou krijgen die niet past bij de schoonheid van dit gebrekkige maar prachtige hardhout.